ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε δυο μερες, στις 27 σεπτεμβριου κλεινω αισιως τα 30 κι μου ερχονται αναμεικτα συναισθηματα διοτι θα μπω σε αλλη δεκαετια. Και οχι μονο, δεν νιωθω καν 30. Θα ελεγα 20 χρονων, μιας και δεν μοιαζω καν για 30 εμφανισιακα. Ειμαι ατομο που καθημερινα παλευει με το να διατηρησει την προσωπικοτητα της, ωστε να μην αλλοιωθει ή χασει τελειως τον εαυτο της. Με οσα εχω περασει, απλως ευχομαι απο τα 30 μου κι μετα τα πραγματα να εξελιχθουν προς το καλυτερο. Προσπαθω καθημερινα να φροντιζω τη ψυχικη μου υγεια, να ειμαι πρωτα απο ολα καλα εγω κι να οριοθετω καποια πραγματα. Και ειναι πολυ δυσκολο πραγματικα διοτι υπαρχουν στιγμες που πεφτω ψυχολογικα κι μετα ξανα σηκωνομαι. Καθε μερα γινομαι λιγο δυνατοτερη. Μα δεν θελω να μενω μονο δυνατη, θελω να ειμαι χαρουμενη. Απλα αυτο. Τι θα συμβουλευατε σε σχεδον 30 χρονη σχετικα με τη ζωη ; Ποια ειναι τα μαθηματα ζωης που λαβατε και πιστευετε οτι θα επρεπε να γνωριζει ο καθενας, ποσο μαλλον εγω; Ισως με βοηθησει να τα θυμαμαι κι να τα διαβαζω οταν θα υπαρξουν στιγμες που ισως να μην ειμαι καλα , ωστε να μου φτιαχνει τη διαθεση/ να μου ανεβαζει το ηθικο. Ευχαριστω.