6.3.2018 | 06:17
Τάσεις φυγής ; Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα.
Γειά σας παιδιά. Είμαι 23 ,κοπέλα και περνάω μια περίεργη φάση. Πιστεύω πως ολα μου πάνε χάλια, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στις σπουδές μου ,τεμπελιάζω πολύ κοιμάμαι πολλές ώρες και κάνω αρνητικές σκέψεις. Επίσης βλέπω τα πράγματα πιο τραγικά απ'ότι είναι. Ξέρω ότι είναι μια φάση που θα περάσει και τι πρέπει να κάνω για να αλλάξω ότι δεν μου αρέσει αλλά δεν το κάνω. Νιώθω πως δεν έχω την δύναμη. Διαρκώς σκέφτομαι πόσο καλύτερη θα ήθελα να είναι η ζωή μου σε όλους τους τομείς ... Συγκεκρυμένα δεν είμαι όσο συνεπής θα έπρεπε στην σχολή ,έχω αφήσει εργασίες στη μέση έχω απουσίες και το καλοκαίρι πρέπει (και θέλω ) να τελειώνω. Εδώ να πω ότι μου αρέσει η σχολή μου ...και αυτό είναι το περίεργο. Ενώ μου αρέσει το αντικείμενο τα έχω παρατήσει! Στα προσωπικά τώρα είμαι μόνη ,ζω μόνη,δεν είμαι αντικοινωνική αλλά ούτε πολύ κοινωνική είμαι κλεισμένη στον εαυτό μου. Δεν έχω πραγματικούς καλούς φίλους και είναι κάτι που με έχει επιρεάσει πολύ! Ακόμα και γυμναστήριο που θέλω να πηγαίνω θα προτιμούσα να πηγάινω με παρέα. Σχέση δεν έχω ,έχω βγει με κάποια παιδιά τους τελευταίους μήνες αλλά δεν έγινε κάτι ... Σπάνια μου αρέσει κάποιος θέλω κάποιον που να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον Τέλος έχω πάρει λίγα κιλά ,ενώ είχα αδυνατίσει τα ξαναπήρα. Η εμφανισή μου επιρεάζει την ψυχολογία μου παρα πολύ και αυτό το τελευταίο είναι το κερασάκι στην τούρτα.Όλα αυτά με κάνουν να νιώθω χάλια. Θέλω πολύ να προσπαθήσω για το καλύτερο σε όλους τους τομείς ...αλλά κοιμάμαι πολλές ώρες ,και μόνο σκέφτομαι πόσο καλύτερη θα ήθελα να είναι η ζωή μου. Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο.
0