ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μια πολύ μεγάλη καλησπέρα σε όλους όσους διαβάζουν την εξομολόγηση μου(ας πούμε)...Παιδιά το θέμα μου σε πολλούς θα φανεί γελοίο, σε άλλους ψεύτικο και σε άλλους χάσιμο χρόνου...(όμως, ίσως βρεθεί κάποιος να δώσει μια συμβουλή ).... και αυτό διότι είναι πολύ φρέσκο(2 ημέρες) και πολύ μπελαλίδικο(το νιώθω όμως σαν αυτοκαταστροφή)!!Πολλά είπα, λοιπόν... :Αρχές Μαρτίου γνώρισα μια κόπελα σε ένα τσατ...(είμαι 16)το προφίλ της εμπεριείχε δικές της φωτογραφίες(στα 29 της...όπως αργότερα έμαθα..) . Η εν λόγω κυρία είναι τώρα 40 χρονών..(και αφού δέθηκα....μου το άφησε για έκπληξη το ''είμαι 40 και η φωτογραφίες είναι παλιές''..)!Είπα οοοκ....με την ελπίδα ότι θα είναι αυτό που περιμένω..και όταν μου ήρθε η τωρινή ας πούμε φατσα της...εεε σε σύκριση με τότε , λογικό είναι έπεσα από τα σύννεφα(τότε...στα 29, η γυναίκα μια κούκλα....σάμπως ψεύτικη....τώρα ένας απλός άνθρωπος..)Απογοητεύτικα από εμένα....ένιωσα προδοσία από την ίδια μου τη ζωή και με κατηγορούσα γιατί δεν ήμουν τότε να τη γνωρίσω(δε με πείραζε η εμφάνιση μωρέ..απλώς ένιωσα πως κάτι είχα μέσα στα χέρια μου και ξαφνικά έφυγε...δε ξέρω πως να σας εξηγήσω). Ενώ στις φωτογραφίες ήταν ο ίδιος άνθρωπος....εγώ ήθελα το τότε...και για αυτό το λόγο έπεσα σε μεγάλη κατάθλιψη μέρες ολόκληρες....ήξερα πως δε μπορώ να φέρω το χρόνο πίσω και ράγιζα...είχα ταυτίσει αυτό το ψεύτικο πρόσωπο με το τώρα....καταλάβατε λοιπόν πόσο προδωσία και απογοήτευση..! Κάποια στιγμή τελείωσε...Πάμε στο σήμερα...δείτε αυτό το λίνκ παρακαλώ όσοι θέλετε(http://youtu.be/8U_Iar_AZes)είπα να κάτσω μέσα και να δω ταινίες...τυχαία λοιπόν έπεσα σε αυτή τη ταινία του 1992(!!).....το θέμα της φυσικά όπως είδατε είναι δράμα ανάμεσα σε ομοφοιλόφυλο ζευγάρι..όταν μια μέρα έφυγε ο ένας και ο άλλος έμεινε πίσω...(δε με απασχολεί gay ή όχι..σιγά, ίσα ίσα σα ταινία ήταν πανέμορφη και αξιόλογη..)Εκτός λοιπόν το ότι μου ήρθε στο μυαλό αυτή η γυναίκα και με έπιασε πάλι η θλίψη....δε ξέρω πως...δε ξέρω τι....αλλά αυτή η ταινία είναι πολύ παλιά(επομένως όλα ξεχάστηκαν)και αυτό το ζευγάρι έμεινε ετσι στη μέση...παρόλο λοιπόν που ξέρω πως όλα έιναι ψέμα σε αυτή τη ταινία....στεναχωρέθηκα πολύ για τους πρωταγωνιστές(για αυτό το έστω...τηλεοπτικό ζευγάρι)..και αυτό έγινε διότι θυμήθηκα τα δικά μου....Να πεις ότι είμαι όλη μέρα σε ένα κομπιουτερ και ότι δεν κοινωνικοποιούμε?? ψέματα....(επομένως...δύσκολα με λες μαλάκα!)αλλά τι έπαθα...μια αυτή η ταινία που κόλλησα και μια εγώ και η γυναίκα(ναι....της ζωής μου...)..... όλα αυτά γιατί ξέρω οτι δε γυρνάει ο χρόνος...τι πράγμα είναι αυτό??? και μαλάκηνση να ναι......δε πειράζει , παροδική είναι....εγώ τα είπα και κάπως ηρέμησα...Ευχαριστώ για το χάσιμο χρόνου σας...