ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φαντάζομαι όλοι έχετε προσέξει πόσο πολύ είμαστε όλοι απορροφημενοι απο τη χρήση κινητών τηλεφώνων και ίντερνετ. Βγαίνεις έξω για έναν καφέ με μια παρέα και ζήτημα είναι πια ανά ανταλλάζεις δυο κουβέντες με τους υπόλοιπους αφού τα μάτια τους δεν ξεκόλλαν από τα κινητά. Προχθές είχαμε βγει με μια παρέα και επειδή πλέον έχω βαρεθεί όλο αυτό το πράγμα με τα κινητά απλά δεν ασχολήθηκα καθόλου και το είχα αφήσει στην τσέπη του μπουφάν. Πρέπει να πέρασε παραπάνω από ένα τέταρτο κοιτάζοντας τον απέναντι τοίχο και κανένας δεν είχε σηκώσει τα μάτια του από το κινητό. Το ίδιο παθαίνω με τον σύντροφό μου οταν καθόμαστε να φάμε στο τραπέζι και όταν πάω να του πω τα νέα μου και τον ενθάρρυνω να μου πει και εκείνος τα δικά του,αυτός τρώει και παράλληλα θα βλέπει ταινίες στο κινητό και θα γελάει μόνος του.Μα καλά ακόμα και στην ιερή στιγμή του φαγητού δε μπορούμε να ηρεμήσουμε από αυτά τα διαόλια? Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθε στην παρέα μας μια νέα κοπέλα και και αντί να κάτσουμε να γνωριστούμε ,αυτή ήταν συνέχεια στο κινητό σαν να ήταν φάντασμα στην παρέα.Μα γιατί ήρθε τότε? Τέτοια άτομα δεν αξίζουν για μένα, καλύτερα να καθόταν στο σπίτι της.Στη δουλειά πάλι αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα. Είναι γενικά μια χαλαρή δουλειά και όλοι το εκμεταλλευονται περνοντας ώρες στο fb.Πάω πάλι να πω μια κουβέντα μετά από τόσες ώρες που είμαι μούγκη και όλοι αδιαφορούν συνεχίζοντας να πληκτρολόγουν. Ρε παιδιά ζήστε, χάνετε τη ζωή μέσα από τα χέρια σας!μιλήστε αληθινά με τους ανθρώπους γύρω σας και αφήστε τον εικονικό κόσμο. Μου έρχεται να ούρλιαξε που όλοι έχουνε μετατραπεί σε ρομπότ-ζόμπι! Περπατάνε στο δρόμο με ένα κινητό και ούτε ξέρουν που πάνε! Ξεκόλληστε, είναι άρρωστημενη η κατάσταση αυτή!