στην πρωτη περιπτωση μου φαινεται περιεργο πως δεν καναν αμνιοπαρακεντηση να τσεκαρουν για down. Στη δευτερη περιπτωση, οπως τα λες τουλαχιστον, το προβλημα ειχε η μια γιαγια. Δεν ειναι κ λογος για να μην αναπαραχθεις αν εσυ κ η συζυγος ειστε οκ... Εκτος αν δεν ειναι ετσι....
23.1.2018 | 11:51
Τεκνοποίηση και κληρονομικές ασθένειες.
Ποια είναι η γνώμη σας για ζευγάρια που τεκνοποιούν ή προσπαθούν να τεκνοποιήσουν ενώ υπάρχουν στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον συγγενείς α' βαθμού με κληρονομικές ασθένειες; Ή που υπάρχουν άνθρωποι με άκρως προβληματική αντικοινωνική συμπεριφορά;Βλέπω γύρω δυο παραδείγματα. Το πρώτο αφορά ζευγάρι που ο αδερφός της γυναίκας πάσχει από σύνδρομο down. Φτάσανε στην εξωσωματική για να γίνουν γονείς, και αποκτήσανε ένα κοριτσάκι που γεννήθηκε και αυτό με το σύνδρομο. Τώρα προσπαθούνε να κάνουν δεύτερο παιδί.Το δεύτερο ζευγάρι έχει αποκτήσει δυο παιδάκια, ένα αγόρι και ένα κορίτσι τα οποία κληρονόμησαν από ότι φαίνεται από την μεριά του μπαμπά. Η μητέρα του άντρα ήταν πάντα μια γυναίκα με απρόβλεπτη συμπεριφορά, πολύ επιθετική και εντελώς ανίκανη να φερθεί με έναν φυσιολογικό τρόπο. Ακόμη σήμερα βγαίνει στον δρόμο και βρίζει τους περαστικούς, και όλοι αποφεύγουν την ίδια αλλά και τον γιο της ο οποίος διατηρεί στενή επαφή με την μητέρα του. Δεν ξέρω από τι πάσχει αυτή η γυναίκα, αλλά την ίδια περίπου συμπεριφορά έχουν και τα εγγόνια της. Είναι δέκα και δώδεκα και έχουν σταματήσει να πηγαίνουν στο σχολείο λόγω της πολύ επιθετικής συμπεριφοράς τους απέναντι στα άλλα παιδιά. Την τελευταία φορά είχαν κλειδώσει ένα παιδάκι στις τουαλέτες του σχολείου και του πετούσαν από πάνω ολόκληρους κουβάδες με νερό. Μια άλλη φορά βάλανε στην τσάντα ενός κοριτσιού σκοτωμένα ποντίκια. Πως θα ζήσουν αυτά τα παιδιά αργότερα χωρίς να έχουν επισκεφτεί την βασική εκπαίδευση; Πως θα ενσωματωθούν στο κοινωνικό σύνολο με την συμπεριφορά που έχουν; Φταίνε οι γονείς των άλλων παιδιών που ζήτησαν την απομάκρυνσή τους από το σχολείο; Φταίνε αποκλειστικά οι γονείς που τεκνοποίησαν παρά το βεβαρημένο οικογενειακό περιβάλλον; Για την τελευταία περίπτωση από όσο γνωρίζουμε ο οικογενειακός γιατρός συνέστησε επίσκεψη σε ψυχίατρο ειδικευμένο σε παιδιά, αλλά οι άνθρωποι ζούνε πολύ μακριά από την Αθήνα και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πηγαινοέρχονται στην πρωτεύουσα. Εκείνο που πρότεινε ένας συγγενής είναι να συγκεντρωθούνε χρήματα για μια πρώτη επαφή με κατάλληλο γιατρό, αλλά οι γονείς αρνήθηκαν επειδή θα ακολουθήσουν συνεδρίες και το οικονομικό πρόβλημα θα εμφανιστεί σύντομα πάλι.Εσείς σαν τρίτος άνθρωπος, τι θα κάνατε για να βοηθήσετε; Και πάλι η αρχική ερώτηση. Τι πιστεύετε γενικότερα για την τεκνοποίηση και τις κληρονομικές ασθένειες;
12