4.1.2013 | 01:30
Τελευταια εξομολογηση εδω.
Σας παρακαλω οσο μπορειτε μην τρολαρετε. Πραγματικα δεν εχω σε ποιον να μιλησω.Τον τελευταιο χρονο μ αρεσει ενα παιδι ενα χρονο μεγαλυτερος μου. Εχει εδω και 2-3 χρονια μιλαμε καθε μερα εχουμε πολλα κοινα ενδιαφεροντα..ειχα την ατυχια να τον ερωτευτω. Μαζεψα ολη μου τη δυναμη του πα ξερεις μου αρεσεις 'δεν ηθελε σχεση' ηθελε κατι απλο, αλλα ''ποτε δεν εκανε πραγματα χωρις να νιωθει'' (ναι θα σκεφτεις μαλακιες και οτι τον δικαιολογω, δε σε αδικω..) εμαθε οτι δεν ειχα ολοκληρωσει μου πε οτι καλυτερα η πρωτη μου φορα να ναι ξεχωριστη μεσα σε μια σχεση που ο αλλος θα σου δωσει χρονο και δεν ηθελε να περιμενει. (Μεχρι εδω ολα καλα - το βλεπα και γω οτι τα πραγματα ειναι ξεκαθαρα- ναι του αρεσω αλλα μεχρι εκει) Μετα απο κεινη τη συζητηση αρχισε να βγαινει στο μαγαζι που εβγαινα με κοιτουσε σα να θελε να παω να του μιλησω εγω πρωτη , φυσικα και δε πηγα, το κακο ειναι οτι εξαπλωνοταν ολο αυτο ο τροπος που αγγιζε ο ενας τον αλλο οταν συναντιομασταν οι ψιθυροι στο αυτι τα πειραγματα τα καρφωματα μεσα στα ματια εκαναν τους παντες να καταλαβουν οτι κατι τρεχει μεταξυ μας, και εκει κολλαω. δεν ειναι στο μυαλο μου ειναι αδυνατο να ναι στο μυαλο μου ολο αυτο.. (ας μην ξεχναμε την ολη προιστορια μας οι ατελειωτες συζητησεις που ειχαμε τις νυχτες και κατι λαιβ παρεα σε καταγωγια στα εξαρχεια..) εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι εχει περασει ενας χρονος τον εχω δει με καποια αλλη 2 φορες και με κοιτουσε μεσα στα ματια, αυτη τον αγκαλιαζε και εκεινος απλα με κοιτουσε μεσα στα ματια και την απεφευγε..(ναι θα τον πεις μαλακα το ξερω, και ακομα χειροτερη εγω αλλα ποσο χαζη παιζει να μαι οταν τον βλεπω μ αλλη και να χαιρομαι επειδη με κοιταει ετσι..)απλα γιατι να το κανει αυτο? γιατι να με κοιταει γιατι να μ αγγιζει ετσι γιατι ενω ειναι μαζι με καποια αλλη να με κοιταει μ αυτον τον τροπο..ειμαι ερωτευμενη μαζι του- το παραδεχομαι μετα απο τοσο καιρο το παραδεχτηκα αλλα τα χω κανει ολα - πως γινεται να κοιτας εναν ανθρωπο ετσι απο την στιγμη που τον θες για ενα δυο τρια πηδηματα..αυτο δε μπορω να καταλαβω..μπορει να μη θελω να το καταλαβω αλλα δεν ειμαι χαζη ετσι? Δε γινεται να ερχεται να με ρωταει ο αγνωστος μπαρμα τι εχω κανει το παιδι και με κοιταει ετσι..δε γινεται ολοι να καταλαβαινουν οτι κατι τρεχει και εκεινος να μην ερχεται να μιλησει και να πει σε θελω... θελω να μαι σκληρη με τον εαυτο μου. Πρεπει να σταματησω να μαι ερωτευμενη. Αλλα δε ξερω πως. Αλλα ΠΡΕΠΕΙ.