ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με τον κολλητο μου μεγαλωσαμε μαζι, στα ευκολα και στα δυσκολα αυτοκολλητοι, καπου στα 24 μας το χασαμε ομως!Οσα θα πω εγιναν λιγο πριν τα Χριστουγεννα- καπου εκει που ξαφνικα γιναμε αγνωστοι...Η αδερφη του χωρισε και ο πρωην της το ειχε παρει πολυ ασχημα, μεθουσε, πηγαινε στο σπιτι τους και εκλαιγε για μερες ωσπου ενα βραδυ παω να κατσουμε να δουμε καμια ταινια... Εκει κι εκεινος να κλαιει στο πεζοδρομιο... Ο κολλητος μου μου λεει "ελα ρε να του σπασουμε τα μουτρα λιγο να μην ξανα ερθει" του λεω με ποιο δικαιωμα θα σηκωσω χερι να τον χτυπησω; Ξεκιναει να τον βριζει ο κολλητος μου, εκεινος δεν μιλουσε, σε καποια φαση ο κολλητος μου τον κλωτσαει, σηκωνεται κι εκεινος και αρχισε το ξυλο... Αφου εφαγαν και εριξαν κανα δυο του λεω να παμε στο σπιτι και να σταματησει δεν ειναι αυτη συμπεριφορα και δεν θελω να μπλεχτω δεν εχω καμια δουλεια κλπ, οχι εκει αυτος εγω θελω να τον σπασω στο ξυλο! Μην τα πολυλογω τις εφαγε κανονικοτατα ο κολλητος μου και ο αλλος εφυγε με μια γρατσουνια... Το ιδιο βραδυ με εβριζε πολυ ασχημα και δεν αντεξα του ειπα κι εγω οτι το εχει παρει πανω του επειδη κανει κικ μποξινγκ και ψαχνεται για φασαριες χωρις λογο και πως θα μπορουσε να το χειριστει αλλιως το θεμα! Απο εκεινο το βραδυ δεν μου ξαναμιλησε κι ας τον βλεπω συχνα στο δρομο... Πιστευω πως στην ηλικια μας πρεπει να ειμαστε ωριμοι και να αντιμετωπιζουμε καταστασεις εξυπνα και ηρεμα οχι να ψαχνουμε αφορμες για ξυλο νομιζοντας πως ειμαστε "μαγκες". Ο αλλος περα του οτι μπορει να σου σπασει τα μουτρα μπορει και να σε σκοτωσει θελημενα ή αθελα του, δεν παιζουμε με αυτα. Τα ιδια και πολλα ακομα ειπα στον κολλητο μου αλλα εκεινος επελεξε να με διαγραψει απο τη ζωη του. Πιστευετε εχω αδικο; Ή τελικα δεν ηταν και τοσο κολλητος; Ή τελικα εγω δεν ημουν; Εσεις τι θα κανατε;