ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παντα στο τελος μενω μονη. Βρηκα φιλους που μου αρεσαν εκανα βλακεια και τους εχασα γιατι τους πηρα για δεδομενους απο την πρωτη εβδομαδα. Και μου λειπουν οσο και αν ηξερα οτι δεν ταιριαζω γιατι δεν εχω ενδιαφεροντα κοινα με αυτους. Ηθελα να ανηκω στην παρεα τους. Απο την αλλη εμπιστευτηκα κατι στην κολλητη μου και με κοιταζε με το πιο επικριτικο βλεμμα που υπαρχει. Περαν του οτι μου λενε οτι τα μυστικα μου μαθαινονται μεσω αυτης δεν με στηριζει ουτε σε κατι δυσκολο. Ακυρωσα εξοδο με φιλη μου γιατι μου την ειχε δωσει και πηγε μονη της. Και ολο αυτο γιατι καθε φορα που γινεται κατι της λεω'' δεν πειραζει'' και ομως πειραζει και μαζευονται ολα και να' μαστε που ξεσπαω αλλιως και παλι ειμαι η κακια.Απο την αλλη παρακαλαω για παρεα και ενω βρηκα κοριτσια απο την σχολη μου δεν ταιριαξαμε και βαριεμαι να βγαινω μαζι τους γιατι περναω καλα αλλα δεν γελαω επειδη θελω αλλα απο ευγενεια. Αρα καταληγω στο οτι ειμαι και αχαριστη και παραλογη και πλην ολων αυτων το μυαλο μου ειναι στο να κανω μια σχεση αλλα οταν ερχεται την απομακρυνω λεγοντας οτι θελω να επικεντρωθω στον εαυτο μου. Και ποτε θα επικεντρωθεις κοριτσι μου στον εαυτο σου αφου και μονη που εισαι απλα καθεσαι και βλεπεις σειρες τρωγοντας.