ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φέτος κατάφερα το μεγαλύτερο κατόρθωμα της ζωής μου, νίκησα το ίδιο μου το μυαλό. Επί χρόνια έδινα μάχη με το ίδιο μου το μυαλό, την κατάθλιψη και την χαμηλή αυτοεκτίμηση.Τώρα που είμαι πολύ καλύτερα και βλέπω τα πράγματα πολύ πιο καθαρά, καταλαβαίνω πως η καρδιά μου ανήκει κάπου. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω, θα προσπαθήσω να το περιγράψω όσο πιο σύντομα πιο μπορώ.Όταν ξεκίνησε η κατάσταση που περνούσα γνώρισα την *. Με την * δεν βρεθήκαμε ποτέ, μιλούσαμε με όποιον τρόπο μπορούσαμε βέβαια μέσω ίντερνετ.Η γνωριμία μας κράτησε για πολλά χρόνια. Η αλήθεια είναι πως επειδή έδινα τη δική μου μάχη, με τον ίδιο μου τον εαυτό μάλιστα, αλλά και ταυτόχρονα επειδή ήμουν άνεργος, και μη ανεξάρτητος ένιωθα πως δεν θα έχει μέλλον αυτή η σχέση. Όσο έβλεπα πως δένεται περισσότερο μαζί μου, τόσο περισσότερο ένιωθα πως της καταστρέφω το μέλλον.Γενικότερα λόγο της κατάστασης που περνούσα με θεωρούσα βάρος σε όλους, ότι και καλά όποιος είναι δίπλα μου τον καταστρέφω. Κάπως έτσι αρνήθηκα πολλές συναντήσεις μαζί της, δεν εκτίμησα τις μεγάλες θυσίες που έκανε για εμένα και, κολλημένος στην λογική ότι την καταστρέφω, την έδιωξα για να ευτυχίσει και να έχει ένα μέλλον καλύτερο.Φέτος, από την μέρα που νίκησα ολοκληρωτικά τον εφιάλτη που είχε κάνει κατάληψη στο κεφάλι μου, καταλαβαίνω πολλά. Πράγματα που πριν δεν έβλεπα.Όντος της κατέστρεφα τη ζωή αλλά όχι γιατί ήταν μαζί μου. Την κατέστρεφα γιατί ενώ μου έδινε αγάπη εγώ την έδιωχνα. Ταυτόχρονα κατέστρεφα και εμένα. Αν την είχα αφήσει να με συναντήσει έστω και μια φορά και μου έδινε από κοντά την αγάπη που μου έδινε γραπτός τόσα χρόνια, θα είχα περάσει νωρίτερα τον εφιάλτη που ζούσα και ίσως να ήταν και σε καλύτερη κατάσταση κοντινά μου άτομα που με έβλεπαν να καταστρέφομαι και καταστρέφονταν και αυτά μαζί μου.Ίσως η επιλογή που έκανα να ήταν σωστή. Ίσως να ήταν καταστροφική, ίσως οτιδήποτε. Δεν ξέρω.Αυτό που σίγουρα ξέρω και έμαθα από όλο αυτό είναι πως, ακόμα και όταν το ίδιο σου το μυαλό προσπαθεί να σε εξοντώσει, η καρδιά σου συνεχίζει να ψάχνει το άλλο της μισό. Πιστεύω πως υπάρχει αγάπη όμως τις περισσότερες φορές εμείς οι ίδιοι δεν την βλέπουμε. Αφήνουμε το μυαλό να μας εξουσιάζει όταν θα μπορούσαμε με μια απόφαση να ζούμε την ζωή των ονείρων μας.