ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθομαι ώρα και κοιτάω το πλαίσιο στο οποίο θέλω να γράψω για σένα.Μα τι να χωρέσει; Και με τρελαίνει τόσο που πρέπει να τα γράψω εδώ και όχι να τα πω σε σένα.Είσαι με άλλη και το σέβομαι. Εχεις επιλέξει. Το λέω, το γράφω, να το ακούω, να το διαβάζω.Μήπως σε αφήσω κάποια στιγμή στην ησυχία σου.Ζήτησέ το μου ρε γαμώτο.Γιατί κάθε φορά που σε βλέπω, άλλο μου φωνάζει όλο το εγώ σου.Εγώ δεν έχω πλέον εγώ να σου φωνάξει κάτι.Είμαι εσύ. Θα είμαι πάντα.Δοκίμασα τα πάντα για να απομακρυνθώ.Κάποια στιγμή σου είχα πει ότι δεν υπάρχει το "δεν μπορώ", υπάρχει το "δε θέλω".Σου είχα πει ότι ναι, μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, αλλά ΔΕ ΘΕΛΩ.Ε λοιπόν, μάντεψε τι ανακάλυψα...Τελικά υπάρχει και το δεν μπορώ μερικές φορές.Κι εγώ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.Πόσο χαζή νιώθω που τα γράφω όλα αυτά ενώ δεν πρόκειται να τα διαβάσεις.Ποσο χαζή που υπακούω πλέον στους κυριλέ κανόνες της ζωής."Μη λες τι νιώθεις. Δεν έχει νόημα".Το ξέρεις όμως γαμώτο;Και κυρίως, το πιστεύεις;Δεν είσαι για μένα το ντεπόν.Σε λατρεύω ρε "ρεμάλι" μου.