ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ να ξεπεράσω κάποιον που ερωτεύτηκα πριν πολλά χρόνια. Ήταν ο πιο όμορφος που έχω συναντήσει ποτέ; Όχι. Ο πιο ισορροπημένος; Όχι. Ο πιο τακτοποιημένος στη ζωή του; Όχι. Έχω βγει ραντεβού από τότε γιατί έχουν περάσει χρόνια, όμως αν και έχω συναντήσει πολύ πιο όμορφους άντρες, πιο στυλατους πιο νέους πιο...με κανέναν δεν έχω νιώσει οπως όταν είχα δει εκείνον. Μου εκοβε τα πόδια οπότε τον πετύχαινα , είχα Κόμπο στο στομάχι κι άλλα αυτά που ίσως έχετε πάθει οι περισσότεροι ιδίως στην εφηβεία που μας μιλούσε ένα αγόρι /κορίτσι που θέλαμε και τρέμαμε. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω λα έτρεμα ολόκληρη ,είχα αμηχανία, τον ήθελα Δεν έχω προχωρήσει με κανέναν αν και κάποιοι σίγουρα άξιζαν ως άνθρωποι. Αναζητώ να ξανανιώσω αυτό το κάτι που είχα νιώσει με εκείνον. Έχουν περάσει όμως 4χρονια, αν δεν το ξανανιώσω ποτέ; Για πόσο θα είμαι μόνη; Η να προχωρήσω τελικά με κάποιον κι ας μην νιώθω αυτό το έντονο για το πρόσωπο του; Νιώθω ότι είμαι σε τέλμα. Δεν έχω όρεξη, μόνο τα επαγγελματικά μου πάνε καλά, ούτε να βγαίνω πολύ θέλω ούτε τίποτα. Εντάξει θα βγω, αλλά δεν καίγομαι κιόλας, όλα είναι χλιαρα. Μου λείπει αυτό το αίσθημα το κεραυνοβολο. Μου λείπει εκείνος. Μου λείπει που δε θα τον ξαναδώ ποτέ. Όποια άποψη γνώμη συμβουλή ευπρόσδεκτη.