ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα τελευταία δύο χρόνια επέλεγα συνειδητά να δουλέψω στον τόπο μου ,ενώ μπορούσα να φύγω και αλλού. Δεν μπορώ να πω ότι πέρασα καλά , ήταν μια απόφαση που πήρα για τη σχέση μου κυρίως διότι με είχε αφήσει να πιστέψω ότι αν δεν έφευγα μακριά θα μέναμε μαζί ,ότι θα εξελισσόταν η κατάσταση, ότι δε θα ήμουν μόνη εδώ. Σημειωτέον τα δύο προηγούμενα χρόνια δούλευα πολύ μακριά από τον τόπο μου. Το αποτέλεσμα ήταν ότι πέρυσι ήμουν σπίτι δουλειά κυριολεκτικα,εδώ δεν έχω παρέες ούτε μπορώ εύκολα να κάνω γιατί δούλευα στα προάστια της πόλης, δεν υπήρχε τόσος νέος κοσμος ,μικρή επαρχια ,όλοι με οικογένειες και άλλα ενδιαφέροντα κτλ.Κι εγω όμως δεν είχα όρεξη να βγω σε έναν τόπο που βλέπω από τα 5 μου έτσι εμένα μεσα. Με τον δικό μου δε, πηγαίναμε καμιά βόλτα στις δύο βδομάδες κι αυτό με τα χίλια ζόρια και μετά από παράπονα από μένα, γιατί ποτέ δεν είχε όρεξη βαριοταν κτλ. Οντως δουλεύει πολύ τις καθημερινές ως τις 9 το βράδυ από το πρωί και Σάββατο ως τις 2 oμως εγώ τι φταίω.Πηγαινα ναι μεν 2-3 φορές τη βδομάδα και καθόμουν σπίτι του, κοιμόμουν εκεί δηλ κτλ,αλλά εγώ έπλητα. Κι εκεί μόνη ήμουν, πήγαινα πχ Παρασκευή βράδυ όπου τον έπαιρνε νωρίς ο υπνος ,αυτός Σάββατο ως μεσημέρι δούλευε ,μετά πήγαινε να κάνει ψώνια για τη μάνα του ,τρώγαμε κι όταν μετά ζητούσα μια βόλτα σπανίως γινόταν γιατι όπως είπα όλο βαριοταν ,δεν είχε όρεξη, δεν του άρεσε ότι προτεινα ,ήθελε κι αυτός να αράξει σπίτι (και λογικό από τη μεριά του με βάση τα ωράρια του). Εγώ ήμουν σαφως πιο ξεκούραστη. Όλο έλεγε πάλι εκεί τι να πάμε να κάνουμε, έχουμε πάει τόσες φορές (σημειωτέον είμαστε 13 χρόνια μαζί) λες κι εγώ μπορούσα να βρω νέα μέρη να συνορεύουν με την πόλη μας. Εννοείται και όταν πρότεινα κάτι πιο μακρινό, ποτέ ο Γιάννης δεν μπορεί ποτέ ο κωλος του πονεί . Πολλές φορές έφευγα τσατισμενη από το σπίτι του ,μου έλεγε να μη φύγω αλλά την επόμενη βδομάδα τα ίδια . Ποτέ δε σκεφτόταν κι εμένα που έμεινα εδώ για αυτόν, ήξερε ότι εγώ εδώ δεν έχω φιλίες κτλ, να πει από μόνος του να κάνουμε κατι, να δείξει ότι εκτιμά κι ότι δεν παίρνει ως δεδομένο το ότι δέχομαι τα ωράρια του και τη ζωή του.Τον δε προηγουμενο χρόνο μια από τα ίδια ,δούλευα ακόμη πιο μακριά από το κέντρο σε ένα χωριό εμένα εκεί ανεβοκατέβαινα συνέχεια κι αυτός μόνο δύο φορές .Βέβαια είχε θέματα με τον πατέρα του ο οποίος πέθανε τελικά οπότε για αυτό και πέρυσι είπα να δωσω μια ακόμη ευκαιρία και να μη φυγω μακρια και όπως σας είπα και παραπάνω μου βγήκε ξινό. Το μετάνιωσα οικτρά πέρυσι (μόνο οικονομικά ήταν θετική επιλογή καθώς εδώ δεν είχα πολλά έξοδα), ένιωσα σαν να μην έχω ζωή ,μόνο σπίτι δουλειά ,όλο τα ίδια και τα ίδια χωρίς καμία δυνατότητα για κοινωνική εξέλιξη. Δεν ξέρω τι να κάνω φέτος, μπορω να μείνω πάλι εδώ ή αν όχι εδώ σε κοντινη απόσταση όμως πάλι θα δουλεύω σε μικρά μέρη χωριά κτλ απομονωμένη πιθανώς και νιώθω ότι θα ζήσω πάλι τα ίδια ή μπορώ να φύγω μακριά,σε ένα μεγάλο νησί που πάντα ήθελα να επισκεφτώ ,μπας και εκεί γνωρίσω νέα άτομα παρέες και γενικά πάψει το μοτίβο δουλειά σπίτι ,σπίτι δουλειά και εξελιχθω κοινωνικά κυριως.Αν πάω εκεί δεν ξέρω πότε κι αν θα γυρίσω ,μιλάμε πλέον για μια πιο μόνιμη θέση, ούτε φυσικά μου διασφαλίζει κάνεις πώς θα περάσω καλά εκεί(μιλώ για τη Ζάκυνθο). Μπορώ πάλι να μείνω εδώ η σε κοντινή απόσταση όπως προανέφερα και να προσπαθήσω σε δύο χρόνια να φύγω στο νησί ,να έχω δηλ εδώ τη μόνιμη θέση και να φύγω με απόσπαση μετά (που σίγουρα θα την πάρω). Δεν ξέρω τι να κάνω, φοβάμαι ότι θα γίνω φυτό αν κατσω εδώ αλλά δύο χρόνια ή γενικά πάλι σε χωρια,φοβάμαι ότι αν φύγω η σχέση θα διαλυθεί κ προφανώς υπάρχει αγάπη , φοβάμαι και τα πιο χαζά ακόμη και το πώς θα πάω τόσο μακριά με το αμάξι , πώς θα το βάλω στο καράβι χίλιες δυο φοβίες που δεν πίστευα ποτέ ότι θα είχα. Είμαι 31 και αυτός 51. Ξέρω ότι με αγαπάει ,μου το έχει δείξει πολλές φορές ,απλά έχει μια τακτοποιημένη ζωή ,στην οποία εγώ δε νιώθω ότι μπορώ να συμβιβαστώ. Δε σκοπεύει να μειώσει τις ώρες εργασίας του. Του τα έχω πει όλα αυτά και λέει πως έχω δίκιο όμως κι αυτός έχει αυτή τη δουλειά ,κι μου λέει πως το ότι δεν έχω παρέες είναι θέμα χαρακτήρα γιατί είμαι πιο κλειστή και δε δέχομαι εύκολα κάτι που δε μου ταιριάζει όπως κι αυτός, άλλοι μου λέει είναι πιο κοινωνικοί κι θα κάνουν με όλους παρέα κι ας μην ταιριάζουν ,θα βγουν για τσίπουρα μετά τη δουλειά ,εσύ δεν είσαι έτσι ,ε νομίζω μου λέει πως κι να πας μακριά δε θα κοινωνικοποιηθείς τόσο όσο νομίζεις γιατί είναι έτσι ο χαρακτήρας σου κι ίσως μετά θες να φύγεις και δεν μπορείς. Σε αυτό έχει δίκιο όντως δεν κάνω εύκολα παρέες όμως εδώ και δύο χρόνια δεν είχα και καμιά ευκαιρία για παρεα!! Μου έχει πει να πάω όπου πιστεύω ότι θα είμαι χαρούμενη γιατί έτσι θα είναι κι αυτός ,ότι ποτέ δε θα μου πει που να πάω για να μην τον κατηγορήσω μετά απλά μου λέει ότι δεν ξέρεις κι εκεί πώς θα περάσεις κι ότι είναι δύσκολες οι κοινωνικές σχέσεις μετά από κάποια ηλικία. Εννοείται έχει στραβωσει που σκέφτομαι να φύγω, δε χαίρεται, αλλά δείχνει πως θα με στηρίξει αν το αποφασίσω.Επισης, εννοείται αν φυγω θα χρειαστώ πιο πολλά λεφτά στην αρχή για να τακτοποιηθω από ότι αν μείνω κάπου εδώ γύρω, μου έχει πει όμως πως αν αυτό θέλω ,τότε είναι επιλογή μου και θα με βοηθήσει αυτός. Δεν ξέρω ,τι να κάνω;; Για τη συγκατοίκηση να πω πως μου λέει ότι μπορούσες να έρθεις οπότε ήθελες στο είχα πει ,αλλά δεν ήθελες γιατί δούλευα όλη μέρα κι έλεγες τι να έρθω να κανω. Εχει δικιο σε αυτό τι να κάνω μόνη μου κι αυτός στο γραφείο του κλεισμένος, από την άλλη όμως δε μου το πρότεινε και πότε επίσημα τύπου πάρε βαλίτσα πράγματα κι έλα να το δοκιμάσουμε . Μόνη μου δηλ θα μετακόμισα; Πλέον και το λέω ειλικρινά δε με νοιάζει να μεινω μαζι του, με νοιάζει να φτιάξω το σπίτι μου και δεν ξέρω που να επιλέξω να παω.Ευχαριστώ που το διαβάσατε.