ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχουν περασει δυο εβδομαδες....Μου ειχε πει οτι θα μιλουσαμε απο κοντα, αλλα τελικα δεν εγινε...ηρθε να παρει τα πραγματα του και απλα μου εδωσε καποιες φθηνες δικαιολογιες, υστερα απο επιμονη δικη μου....Δεν τις πιστεψα, γιατι ξερω βαθια μεσα μου πως κατι αλλο συμβαινει...Ισως να μην μου ειπε γιατι δεν ηθελε να με στεναχωρησει...Ισως γιατι απλα δεν ηθελε....Φαινοταν ομως να ποναει και εκεινος....αλλα δεν με αφησε να δω το βλεμμα του....πισω απο τα γυαλια και απο μια ισχυρη παρουσια, εκρυψε τα συναισθηματα του....και αντιθετως εγω του ειπα λογια που επρεπε με τρεμαμμενη φωνη και δακρυα στα ματια....Θα το ξεπερασω και αυτο καποτε...Το εκνευριστικο ειναι πως ενω περιμενα απο την οικογενεια μου μια ενισχυση, αντιθετως με ριχνουν....με τη μανα μου πρωτη - πρωτη να μου λεει: "Σιγουρα ειχε αλλη ..γι αυτο σε παρατησε..".Σεβομαι οτι ειναι η αποψη σου, αλλα που να παρει παιδι σου ειμαι γιατι να μου λες κατι τετοιο ενω βλεπεις πως ειμαι;