8.3.2013 | 18:16
Θ.
Δεν περναει λεπτο που να μην φερνω στο μυαλο μου τις στιγμες μας, ξερεις.. τη ζεστασια του χεριου σου πανω στο δικο μου, την αισθηση των χεριων σου γυρω απο τη μεση μου, το βλεμμα σου καρφωμενο στο δικο μου να με καιει αργα και βασανιστικα αφηνοντας με γεματη αποριες που ποτε δεν θα λυθουν και που, ισως, ποτε δεν θελω να λυθουν. Ασε με να ζω εκει..H.
