2.3.2015 | 01:01
Θ
Είχαμε εναν στη γειτονιά τον Κώστα ή αλλιως καψούρη όπως τον φωνάζαμε. Ο Κωστας ιδιαίτερα καλός κύριος με τρόπους, ευγένεια αλλού επιπέδου δε μιλούσε συχνά γι αυτό τα πάντα ηταν πιθανά. Ποτε δεν μπορούσες να βρεις τι ηταν αυτο που τον έκαιγε, τι ειχε ζήσει, τι συνήθειες ειχε. Ηταν ενας άνθρωπος πολλών ταχυτήτων που ταίριαζε με όλους ομως γιατι ήξερε να ακούει. Ωστόσο ειχε ενα ελάττωμα, οταν φλερτάρε με γυναικα μιλούσε ακατάπαυστα, εμεις προσπαθουσαμε να τον επαναφέρουμε γιατι ξέφευγε και τον σχολιάζαν (ειχε τύχει κι ενα περιστατικό με μια δημοσιογράφο ωραίο τυπάκι γενικά και σύγχρονο πρόσωπο, τελικά γι άλλους λόγους δεν έκατσε). Ο Κώστας λοιπόν που εμφάνιζε αυτη τη σκοτεινή πλευρά, μεσα σε λίγους μήνες έφερε τούμπα τη ζωή του κι έγινε απ τον τραυλό Κώστα στον Κώστα με τις φοβερές κατακτήσεις, έκανε δηλαδή τα βήματα ροκ σταρ. Μοιραστείτε κι εσείς μια εμπειρία με εναν άνθρωπο που εχει ανατρέψει την εικόνα του στα μάτια σας και αναρωτηθείτε γιατί;