ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελικά ο έρωτας είναι η προσμονή, η ελπίδα, αυτό το σμίξιμο το ονειρικό, η συνάντηση που έχεις φτιάξει μέσα στο μυαλό σου και στην καρδιά σου ως κάτι λυτρωτικό, αυτό που θα γίνει με την άλλη ή τον άλλο και θα νιώσεις ευτυχία.Αλλά τις περισσότερες φορές δυστυχώς είτε δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε αν γίνει τότε δεν είναι όπως το περιμένεις και απογοητεύεσαι είτε εσύ είτε το άλλο μισό.Για μένα η πιο βαθιά απογοήτευση και πίκρα είναι όταν δεν γίνεται να ξεκινήσει κάποιος έρωτας εξ αρχής, όταν είναι καταδικασμένος να μείνει κρυφός. Είτε επειδή αυτή ή αυτός που ερωτεύεσαι είναι δεσμευμένοι είτε λόγω απόστασης ή γενικά διάφορων λόγων.Γιατί αν τύχει κάποιος να είναι μαζί με το αντικείμενο του πόθου του και απογοητευτεί επειδή δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του, δεν πειράζει, εντάξει, θα πληγωθεί, αλλά τουλάχιστον οι δυο τους είχαν την ευκαιρία να πάνε να φτιάξουν κάτι όμορφο και δεν τους βγήκε, στην πορεία ή αμέσως είδαν ότι δεν ταιριάζουν.Αλλά ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι βαθύτερο τραύμα. Ξέρεις ότι είναι εκείνη η μοναδική ή ξέρεις ότι αυτός είναι ο ένας, αλλά δεν γίνεται να το μάθει. Δεν γίνεται και δεν είναι θέμα δειλίας ή αδυναμίας προσέγγισης, όπως είπα παραπάνω υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που δεν γίνεται να είστε μαζί.Γαμώτο, είναι μέσα στο μυαλό μου, μέσα σε ολόκληρο το σώμα μου, μέσα στηνν ψυχή μου, κάθε μέρα η χαραμάδα μεγαλώνει κι εκείνη εισβάλλει όλο και περισσότερο, αλλά δεν γίνεται να το μάθει, δεν γίνεται.Μακάρι να ήμουν τρολ.Μακάρι να μην υπήρχε εκείνη.Ή μάλλον όχι, θα ήταν κρίμα να μην υπήρχε ένα πλάσμα σαν κι αυτή στον κόσμο, η παρουσία της κάνει τον κόσμο ομορφότερο. Οπότε καταλήγω στο μακάρι να μην την είχα γνωρίσει.Ναι, αυτό είναι το πιο σωστό .Και πάλι όμως, και μόνο η σκέψη της μου δίνει δύναμη.