ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωρίσα πριν λίγους μήνες μια κοπέλα που έχει κι αυτή ένα παιδακι ίδια ηλικία με το δικο μου.. Σας έχει τύχει να γνωρίσετε σε μια φάση της ζωής σας που είστε σκασμένοι από ολους ένα άτομο όλο αυτιά; ε έτσι ημουν, σκασμένη από το μέρος που ζω που δεν έχω οικογένεια και φίλους αφού μετακόμισαμε εδώ σχετικά πρόσφατα, σκασμένη κι από τους λίγους συγγενείς και φίλους του άντρα μου που μας επισκεπτονται που αλλά μου κάθονται στο σβέρκο γιατί τρέχω να τους εξυπηρετω και να είμαι καλή οικοδέσποινα και ν ακούω κακιουλες και να νιώθω λίγο εκτός κλπ. Ε και να σου η νέα μου φίλη με άκουσε, μου 'δωσε συμβουλές κλπ. Ανταπεδωσα κι εγώ, την άκουγα, τη στήριξα, της άνοιξα το σπιτι μου, δείπνα, καφέδες κλπ.. Ώσπου άρχισε να είναι πως να το πω παραπάνω φιλική, παράγνωριστήκαμε..ερχόταν σπίτι με πρόσκληση μου βέβαια αλλά δεν έλεγε να φύγει, έλεγε τι ωραία περνάει και τι ωραία παρέα είμαστε εμείς κι ο άντρας μου, και να τη γυρνάμε σπίτι 10 το βράδυ με παιδιά νυσταγμενα.. Το παιδι της ζωηρό να μη του βάζει όρια να κάνει ένα κακο χαμό κι αυτή να πίνει το κρασάκι της αραχτη.. Και χαχαχα χοχοχο... το αποκορύφωμα ηταν την ημέρα της γιορτής του παιδιου μου που ήρθαν κι οι άλλοι από την πλευρά του αντρα μου... νόμιζα θα είχα ένα στήριγμα αφού η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ υποστηρικτικη, με παινευει λέει ότι είμαι μια πολύ ξεχωριστή γυναίκα κι οτι θα έπρεπε να με εκτιμάνε πιο πολύ από το σόι του άντρα μου κλπ.. Αλλα αυτή ήρθε και μου δημιούργησε πιο πολύ θέμα τελικά.. τα πήρε ο άντρας με με τον χαμό του ζωηρου παιδιού και τη δικιά της αραλικα, την πλήρωσα εγώ με ειρωνια, ψυχρότητα από πλευράς του άντρα μου κλπ. Και σίγουρα θα ακούσω και νέες κακιουλες από το σόι του. Κοινώς ο άντρας μου δε τη χωνευει. Όμως κι εγώ ενοχλήθηκα και μετανιωσα που της ανοίχτηκα και δεν είχε το τακτ, τη διακριτικοτητα να κάτσει μισή αντε μια ωριτσα, να βάλει όρια στο παιδί της κλπ.... Δεν ήταν η πρώτη φορά αλλά το αποκορύφωμα όπως ειπσ Εσκσα και της είπα ότι ενοχλήθηκα.. Έχουν περάσει λίγες μέρες και κάθε μέρα αισθάνομαι πιο άδεια και βλακας που σπατάλησα τον πολύτιμο χρόνο μου σε μια ανούσια παρέα.. ότι πόσο απελπισμένη ήμουν να την κάνω κολλητή ενώ δεν έχει καμία διακριτικοτητα, λίγο τακτ..; Υποτίθεται καταλαβαινε ότι είμαι πολύ πιεσμένη, κουρασμένη, ότι θέλω παρέα μεν αλλά δεν είμαστε 15χρονα μαμάδες είμαστε.. Όχι να την έχω να αράζει ενώ το παιδι της να φέρνει τούμπα τα πάντα και εγώ να τα μαζεύω ενώ προσπαθώ να προστατεψω τη μικρή μου να μη της έρθει κάνα αυτοκινατακι στο κεφάλι από το δικό της μικρό ταλιμπαν; μου έχει πει κ κάποιες χοντράδες, ότι όταν ήταν μικρή ήταν φασαριοζα και έβαζε τα παιδάκια που την πείραζαν στη θέση τους και γενικά είναι φωνακλου και ότι αφου εγώ δε δουλευω να παω να τη βοηθήσω να καθαρισει (έτσι από την καλή μου την καρδιά) ή με 10 ευρώ να της κρατήσω το παιδι και κάτι τέτοια κουλα. Δε μπορώ να βγάλω συμπέρασμα με τη συγκεκριμένη.. Είμαι το χαϊβάνι της; μου χαϊδεύει τα αυτια για να βρει κάπου να αράζει και να ξεχαρμανιαζει; το αστείο ποιο είναι... Οτι μια φορά έχει δει ο άντρας της τον δικό μου και γύρισε και μου είπε ότι δε χωνεψε τον δικό μου και δε θέλει πολλά πολλά, μου το εκμυστηρευτηκε λέει για να μην αναρωτιέμαι γιατί ποτέ δεν κανονίζουμε κάτι όλοι μαζί! Αυτή νομίζει οτι ο αντρας μου τη χωνευει ενώ αν και ο δικός μου δε μου το έχει πει ευθέως ξέρω ότι δε τη θέλει και τη θεωρεί ανυπόφορη παρέα κυρίως λόγω έλλειψης ορίων στο παιδι και της πολυλογίας της. Εγω νιώθω πολύ χάλια, αξία της μοίρας μου με έχει πάρει πολύ από κάτω... Τελικά όλα τα ψυχολογικά μου θα τα λέω στον τοίχο..; γιατί αναλώθηκε να μιλάω και να λεω για παλιά και νέα βάσανα για ποιο λόγο..; Για να δίνω πάτημα σε άτομα να μου δημιούργουν προβλήματα; μετά είχα άδικο που δεν ήθελα να ανοιχτω; και μου έλεγε αυτή ότι είμαι πολύ κλειστό άτομο, και να ανοιχτω να μιλαω γιατί θα σκασω.. Είναι φαύλος κύκλος τελικά, για ακόμη μια φορά έχω απογοητευτει από την χοντροπετσια κάποιων ανθρώπων και θέλω να κλειστώ στο καβούκι μου. Θέλω να περνάω καλά εγώ και η κόρη μου.. Ο άντρας μου είναι ολόκληρο κεφάλαιο.. Περνάμε καλά περισσότερο μόνοι μας, όταν έχουμε για πολύ ώρα αουε τριγύρω μας αρχίζουμε και φαγωνομστε... Βασικά η κούραση μας πεθαινει κι όλοι κοσμαρα. Και αρχίζω και τη βρίσκω μόνη μου. Εξελίσσομαι σε μισάνθρωπο γιατί βαρέθηκα να δίνω...; Και δεύτερη ερώτηση; βγάζω τη φίλη έξω από τη ζωή μου; κι αυτή λέει στεναχωρεθηκε που ένιωσα ότι με πιέζει..