ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι κοπέλα 24 και το πρώην αγόρι μου 25 ήμασταν μαζί 3,5 χρόνια. Είμαστε στην ίδια σχολή και σιγά σιγά παίρνουμε και οι 2 το πτυχίο μας.Τον επόμενο Σεπτέβρη είχαμε πει πως θέλουμε να πάμε στο εξωτερικό με ένα πρόγραμμα για πρακτική άσκηση. Εγώ του πρότεινα να πάμε μαζί και για καθαρά οικονομικούς λόγους να συγκατοικίσουμε χωρίς να σημαίνει και κάποια δέσμευση. Απο τον περασμένο Φλεβάρη το σκεφτόταν. Πριν 3εις μήνες του είπα πως είμαι διατεθειμένη να μην μείνουμε μαζί εφόσον βλέπω πως τον πιέζει συναισθηματικά ακόμα κι αν αυτό μας πίεζε οικονομικά ακόμα περισσότερο, είπα πως μπορούμε τουλάχιστον να πάμε στην ίδια πόλη. Εκείνος γνωρίζει Ισπανικά και είχε ψώνιο από παλιά να πάει στην Ισπανία, ωστόσο εγώ που αντικειμενικά έχω πολύ καλό βιογραφικό θα ήθελα να πάω στην βόρεια ευρώπη διοτί πρώτον έχει καλύτερα γραφεία και δεύτερον η χρηματοδότηση που θα παίρνουμε θα είναι μεγαλύτερη. Αυτος μου είπε εγώ θέλω απλά να πάω στην Ισπνία χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα στείλω το βιογραφικό μου και σε Ευρωπαικές χώρες.. οπότε είχα πιεστεί τρομερά, και αισθανόμουν πως μόνο εγώ προσπαθώ γι αυτή τη σχέση. Μου έλεγε πως το βλέπει σαν τρομερή δέσμευση το να πάμε για 6 μήνες έξω μαζί και πως είναι σίγουρος πως θα το αντέξουμε... εγω όμως είχα αρχίσει τρομερά να ξενερώνω μαζί του και του είπα να χωρίσουμε. Ήταν πολύ στεναχωριμένος... και ήθελε πραγματικα να είμαστε μαζί.. εγώ ήμουν κάθετη, ηθελα να ξέρω τι μου γίνεται!!! Έχουμε χωρίσει 3εις μήνες τώρα μιλάμε σχεδόν καθημερινά! Τον αγαπάω πραγατικά αυτόν τον άνθρωπο... και το θέμα είναι πως πλέον δεν με νοιάζει τπτ θέλω να είμαι μαζί του... και εκείνος μου λέει πως θεωρεί πολύ σωστή την απόφαση μου στο να χωρίσουμε χωρις αυτό να σημαίνει πως δεν με θέλει και χωρίς να ξέρει αν όντως θέλει να χωρίσουμε!!! Δεν ξέρω νιώθω πως τον χάνω πραγματικά και δεν ξέρω τι να κάνω!! Θέλει να πηγαίνουμε για καφέ... και να μιλάμε!! Οπότε του είπα έχεις μια βδομάδα για να μου πεις οριστικά αν θα είμαστε μαζί ή όχι! Αν η απάντηση σου είναι όχι, δεν θα ήθελα να ξαναβρεθούμε!