ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα γράψει την εξομολόγηση περί ενός τύπου που μου την έπεσε (πρώτη φορά μου συμβαίνει) και είμαι 19 χρονών. Χθες το απόγευμα βγήκαμε το πρώτο μας ραντεβού. Μιλήσαμε πολύ. Από την καφετέρια μου είχε αναφέρει ότι δεν είναι "σχεσάκιας". Δεν ζηλεύει, δεν δένεται, δε τρελαίνεται για τίποτα, θέλει τον χώρο του. Θέλει να περνάει καλά. Η συζήτηση αυτή συνεχίστηκε αργότερα που φύγαμε απ' το μαγαζί και μείναμε οι δυο μας. Ξέρει ότι δεν έχω ξανακάνει σχέση και αυτό μου είπε ότι τον τρομάζει. Λέει ότι πρέπει να είναι πιο "καλός" για να τα φτιάξουμε από όσο είναι, δηλαδή να μην είναι ο ευατός του. Και επειδή εγώ είμαι πιο ευαίσθητη και δένομαι (και ισχύει), ότι ζητάμε διαφορετικά πράγματα. Είχε αγχωθεί όταν μου τα λεγε αυτά, είχε κάτσει σε μια μεριά σαν κουτάβι. Σε κάποια δόση τον ρωτάω να μου πει τι εννοεί όταν λέει να περνάμε καλά και μου απαντάει "όπως σήμερα που βγήκαμε". Μου είπε αν φαντάστηκα κάτι άλλο και του απάντησα ναι. Η απάντηση του ήταν ότι δε θα έπρεπε να πάει εκεί το μυαλό μου όσον αφορά εμένα. "Στα καλά κορίτσια σαν εσένα φέρεσαι καλά, στα πουτανάκια φέρεσαι αλλιώς" ήταν η ατάκα που ακολούθησε. ΄Ήθελε να είναι ξεκάθαρος απ' την αρχή γι' αυτό μου το πε και το εκτιμώ αυτό, απλά εμένα με φρέναρε όλο αυτό. Δε ξέρω τι να κάνω. Νιώθω ότι είναι σαν να πετάει το μπαλάκι πάνω μου για να αποφασίσω τι θα κάνουμε. Απ' την συζήτηση αυτό που κατάλαβα είναι ότι θα προσπαθήσουμε κ όπου βγει. Σήμερα δεν με πήρε τηλ. Εγώ θέλω να δοκιμάσω τη σχέση, αλλά θα δεθώ πιστεύω. Είναι άσχημο αυτός να είναι σταρχιδιστής όμως. Η ζυγαριά γέρνει στο να το προχωρήσω, αλλά νιώθω ότι ένα άσχημο τέλος είναι προδικασμένο. Νομίζω ότι κατάλαβε ότι δε παίζει πέσω στο κρεβάτι του αν δεν υπάρχει συναίσθημα. Τι θέλει όμως αν δε δένεται; Και γιατί το' χει σίγουρο ότι δε θα δεθεί αφού όπως είπε δεν αποκλείει τίποτα; Είμαι πολύ μπερδεμένη.