ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για την ιστορια τους,για τον ερωτα τους.Για κεινη που το βροντοφωναζε οτι τον θελει διπλα της και εκεινον,τον μελαγχολικό ποιητη που οσο περναει ο καιρος χειροτέρευε..να φυλάει στο μπαουλο του 100+πλεον φωτογραφιες της χωρις να της δειχνει πως την θελει,χωρις να αφησει την αγαπη του να βγει προς τα εξω γιατι τον επνιγαν τα ψυχολογικά του.Λενε πως την απατησε,κολλησε αφροδίσιο νόσημα και την χωρισε διχως καν να της εξηγήσει για να μην κολλησει κι εκεινη.Στο τελευταιο γραμμα της εξηγησε,της ειπε να προσεχει τον εαυτο της πριν φυγει εκεινος.Κι αυτη το ελευθερο πνευμα να πινει,να ξενυχταει.Αρχες του 1900 και οι γαμπροι να της ερχονται συνεχεια μα εκεινη να θελει να ζησει τη ζωη της μαζι του.Θα μπορουσα να γραφω χρονια γι αυτους τους ποιητες, Ειμαι 18 και την πρωτη φορα που ακουσα για κεινον ηταν στο γυμνασιο.Με ενθουσιασε τοσο πολυ που τον εψαξα,εψαξα τη ζωη του,τα ποιηματα του,τις συλλογές του και ηρθε στον δρομο μου κι εεκινη.Αδικημενη λιγο θα ελεγα γιατι την συνδέουμε μονο με το ονομα του ενω ηταν κι αυτη σπουδαία. Αλλα αυτο δεν ηθελε; Οπου μιλουν για τον Κωστα να μιλουν και για τη Μαρια. Και τελικα σου ερχεται αυτη η απορια..Οταν θελεις καποιον με ολη σου τη καρδια μπορεις να τον εχεις; η ολα ειναι θεμα πεπρωμένου που οδηγεί τα βήματα σου;Και πριν κλείσω. "Έλα, Τάκη, να ζήσουμε μαζί... να ιδείς πόσο γλυκιά, πόσο ανακουφιστική θα ‘μαι σε σένα. Δεν είναι δύσκολο, μα καθόλου δύσκολο. Ξέρω όλα τα εμπόδια, όλες τις συνέπειες. Είμαστε φτωχοί και οι δυό, αλλά τι μ' αυτό; μήπως τώρα που ήμαστε χωριστά δεν είμαστε φτωχοί και χωρίς καμιά ελπίδα να γίνουμε πλούσιοι; Δύο δωμάτια μας φτάνουν."