ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΑΝΑΤΡΙΧΊΛΑ!:"Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςδεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη καιγια το δίκαιο.Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θαματώσουν απ΄τις φωνέςτο πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλωνΚάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνιααφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στιςπολιτείεςμια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμααύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμουέτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείςεκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.Δεν έχεις καιρόδεν έχεις καιρό για τον εαυτό σουαν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςμπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένηή το παιδί σου.Δε θα διστάσεις.Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σουΘ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλιγια τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαιείναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σουΝα την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσειςγιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες καιγια όλα τα όνειρααν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςμπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ήκαι περισσότερα χρόνιαμα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,τη μάνα σου και τον κόσμο.Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σουθα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχταθα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλοαπ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουντα μαλλιά σουδε θα γερνάς.Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέοςΑφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμοαν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςΑν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςθα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερόγράμμα στη μάνα σουΘα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :Ειρήνησα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινόνα μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκιασα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνειεσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων πουτραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος."