ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κρύος ιδρώτας έλουσε το προσωπό μου. Μα ευτυχώς δεν ήταν αλήθεια άλλα ήταν απλά ένα όνειρο. Πάλι καλά... Μα ήταν τόσο αλήθινο... Το νιώθω ακόμα...Και να μαι πάλι εδώ απορημένος, ως γνήσιος και αιώνιος εραστής της μελαγχολίας. Κοιτάζω έξω το παράθυρό μου...Φώτα παντού... Με τυφλώνουν... Κοντοστέκομαι για λίγο μα και πάλι δεν μπορώ να το εξηγήσω...γιατί έχω αυτό τον κόμπο στο στομάχι μου...Κι άρχισα να θυμάμαι τα παλιά μα σύντομα ήρθαν και τα νεά. Κι ύστερα ήρθες στο μυαλό μου εσύ και χαμογέλασα. Σκέφτηκα εσένα και θυμήθηκα... θυμήθηκα εποχές με όνειρα μεγάλα και ελπίδες για ένα φωτεινό αύριο.Εποχές που τα όνειρα ποδοπατούσαν κάθε είδους πρόβλημα. Τίποτα δεν έμοιαζε ακατόρθωτο πραγματικά.Γι αυτό σου λέω, μη φοβάσαι να ζήσεις. Ζήσε και άσε τους άλλους να φοβούνται. Ρίσκαρε, αγάπησε, κέρδισε, παλεψε, χάσε, κλάψε μα μην φοβηθείς ποτέ.. Να θυμάσαι πάντα ότι η ζωή ανταμείβει τους γενναίους και τους δειλούς τους πνίγει μέσα στο πλήθος.Θα σε δω στον ύπνο μου σήμερα και θα μου χαμογελάς. Δεν θέλω να ξυπνήσω από αυτό το όνειρο.