26.9.2014 | 22:32
Θα σου πω κάτι
που είναι το μόνο ξεκάθαρο για μένα αυτή τη στιγμή. Έχω συνέχεια αμφιβολίες γιατί δέν πείρα ποτέ επιβεβαίωση στα ίσια και έχω "καθηλωθεί" ακίνιτος βδομάδες τώρα και δέν μπορώ να "κουνηθώ" χωρίς να με βοηθήσεις πλέον. Έχεις μεγάλες απορρίες για μένα. Είναι λογικό και είναι λογικό γιατί δέν τα λέμε κάπου μόνοι μας και ανοιχτά. Το καταλαβαίνω, το αισθάνομαι, έτσι είναι.Όμως δέν θέλω άλλο να έχω κοινό όταν εκφράζω τα συναισθηματά μου σε σένα. Είναι κάτι προσωπικό και το χρωστάμε ο ένας στον άλλο και ας είναι για να λήξει. Θα ήθελα πολύ την επόμενη φορά που θα μου απαντήσεις ή θα με ρωτήσεις κάτι να είναι σε μένα μόνο και όχι εδώ. Αν μπορείς και θέλεις, γιατί μόνο αν θέλεις εσυ γίνεται αυτή την στιγμή, πρέπει να χρισημοποιήσεις τον άλλο διάβλο επικοινωνίας και απο την μεριά σου, να δώσεις το έναυσμα που περιμένω. Έχω δεί απεριόριστα κείμενα που μοιάζουν με τα δικά μου και κείμενα που θα ορκιζόμουν ότι τα έγραψες εσύ. Αλλά δέν θέλω να διαβάσω άλλο, ούτε να ταυτιστώ, ούτε να τρέξω να προλάβω την παρεξήγηση. Και δέν θέλω να το κάνεις ούτε εσύ. Μην φθείρομαστε άλλο εδώ.Ας δώσουμε λίγο χαρά, λίγο διάυγεια στους εαυτούς μας. Το λέω παράκληση αυτό. Δέν απαιτώ τίποτα με το ζόρι. Είναι δικαιωμά σου να κάνει ότι θέλεις και να πιστεύεις ότι θέλεις και δέν είμαι εδώ για να κρίνω. Τα λάθη μου μόνο έχω δικαίωμα να κρίνω. Μια φορά, θα ήθελα να έχω την σιγουριά του ευθέως.