ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Mε αφορμή μια εξομολόγηση " Όχι " που γράφει ό,τι γράφει κάποιος, κάνει πολύ μεγάλο λάθος, δεν είναι μεμπτό να ζητήσεις βοήθεια και κατακρίνει όσους το κάνουν εκ του ασφαλούς... Ισως το γράφει για εμένα, ποτέ δεν ξέρεις εδώ στις " εξομολογησεις" ...Καταρχάς δεν μπορείς να υποκρίνεσαι ότι είσαι καλά ενώ δεν εισαι για πολύ καιρό. Όσες φορές το έκανα ήταν ψυχοφθόρο και πάντα για το καλό των άλλων...Για να μην στεναχωρέθουν... Σου λένε μερικοί φορτώνεσαι στους άλλους αλλά δεν κάνεις κάτι για να αλλάξει η κατάσταση. Αυτο θα ήταν πολύ εύκολο αν δεν εχει γινει επί 3 χρόνια το νοσοκομείο δεύτερο σπίτι σου και δέχεσαι ψυχολογικό πόλεμο , αντί υποστηρίξη και αγάπη από τον περιγυρό σου... Δεν είμαστε όλοι αναίσθητοι για να αντέχουμε... Δεν εχασα όμως ποτέ το χαμόγελό μου , το χιούμορ μου και βοηθουσα έμπρακτα, ενθάρρυνα και εμψύχωνα πολύ κόσμο στην ζωή μου. Ακόμα και εδώ σε αρκετές εξομολογησεις ξοδεύοντας χρόνο και ενέργεια ακόμα κι αν πονουσα σε ανθρώπους που συμπαθούσα. Ειδικά ένα πρόσωπο που το κατηγορούσαν ότι μεμψιμοιρουσε ακατάπαυστα, εγώ τον υπερασπιζομουν όχι επειδή έπρεπε, αλλά επειδή ήθελα και είχα συμπάθησει... Ηταν ευγνώμων έγραφε...Δεν επικοινώνησε όμως μαζί μου , όταν κι όταν ειχα ανάγκη ούτε για ένα "Γεια σου, κράτα γερά" και ποτέ δεν θα ξανά πάρω τοις μετρητοίς λογια όσο όμορφα και να είναι, γιατί στα δύσκολα οι περισσοτεροι σε ξεχνούν...Δεν με εκπλήσσει αυτό, λίγοι εκτιμούν την καλοσύνη που έδωσες και εξαφανίζονται στα δύσκολα. Εγώ τουλάχιστον έχω αντιμετωπισημα " προβλήματα " και λυνονται σιγα-σιγα επιλύονται... Άλλους να λυπάστε που έχουν δυσεπίλυτα και άλυτα λόγω του χαρακτήρα τους. Ήμουν παλικάρι και ειμαι, παρέμεινα λογική ( με βεβαίωση Ιατρών ) κι ας πέρασα εφιαλτική ζωή και κατάστασεις και δεν έχασα τα λογικά μου. Α, και θα τα καταφέρω!!! ( Παρακαλώ θα ήθελα να αναρτήσετε το κείμενο μου και Ευχαριστώ θερμά. Καλό βράδυ )