ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... να υπήρχε ένας τρόπος να 'ρθω στον ύπνο σου (στο όνειρό σου, ρε φίλε, εσύ δηλαδή γιατί τόσα χρόνια δεν έχεις σταματήσει να έρχεσαι στα δικά μου;) και να αρχίσω να σου λέω, να σου λέω, να σου λέω και να μην σταματήσω μέχρι να σου 'χω πει για τα πάντα, από εκείνη την πρώτη μέρα που ένιωσα πόσα σημαίνεις για μένα, τους αδέξιους χειρισμούς που εσύ δεν είχες ιδέα που οφείλονταν, την άτακτη φυγή όταν δεν άντεχα να σε βλέπω ευτυχισμένο "αλλού", την αποτυχία μου να σε ξεπεράσω ακόμη και τόσα χιλιόμετρα μακριά, τη ζεστασιά με την οποία με γεμίζει η σκέψη σου, ακόμα και τώρα που και στον ύπνο μου ακόμα ως ένας ερωτευμένος με μια άλλη γυναίκα άνθρωπος έρχεσαι.Θα σου τα έλεγα όλα. Κι εσύ μετά θα ξυπνούσες και θα τα ήξερες ή τουλάχιστον δεν θα ήταν κάτι που δεν θα σου πέρναγε καν από το μυαλό.Και θα συνεχίζαμε κι οι δύο τη ζωή μας. Εσύ όπως πριν κι εγώ επίσης όπως πριν αλλά 20 κιλά ελαφρύτερη τουλάχιστον.