ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν είναι ότι μου λείπει κάτι ή κάποιος, είναι απλά κάτι πολύ ελάχιστες στιγμές μέσα στην καθημερινότητα μου, που κατά λάθος από ένα ανοιχτό παράθυρο, φευγαλέα ακούω ένα ρεφραίν, ένα στίχο, κάτι απειροελάχιστο που προλαβαίνει να πιάσει το αυτί μου και μέσα μου στιγμιαία γίνεται ένα μικρό κρακ.Φεύγει ο νους μους σε εικόνες και στιγμές παλιές, ταξιδεύω, αναπολώ, ξαφνιάζομαι με οτι μπορεί να έχει συγκρατήσει ο εγκεφάλος μου μέχρι την επόμενη διεκπεραίωση, υποχρέωση ή δουλειά που επιτάσσει η μέρα μου.....ενά ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθυσώ...θάλασσες..έτσι έλεγε σήμερα και κατά τύχη θυμήθηκα πολλές που πήγα και πολλές που θα πήγαινα μέχρι που θυμηθηκα οτι θα μου κλείσει και το σούπερ -μάρκετ!(κάποιους στίχους πρέπει να παραγγείλω στον Αλέξης να τους φορολογεί από 08:00πμ εως 11:30μμ, μπας και σώσω κανά κύτταρο και πάρω και τα τυριά μου, ουφ!!!)