ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.7.2017 | 23:20

κουβεντουλα, κυριως με ανδρες!

Λοιπον. Ζηταω τη γνωμη κυριως απο ανδρες.. ημασταν μαζι 4μισι χρονια. Υπεροχη σχεση, ωστοσο ελειπε η εμπιστοσυνη μου προς εκεινον. Ημουν δικαιολογημενη εως ενα σημειο να γκρινιαζω που θα πηγαινε φετος μονος με τον αδερφο του διακοπες (γιατι πριν 3 χρονια σε διακοπες του με απατησε με αλλη). Ωστοσο, πλεον δεν μου εδινε κανενα δικαιωμα, εγω ομως συνεχισα να τον πρηζω πως θα την κανει τη μαλακια του,και δεν ηθελα να φυγει στην Παρο -για τεσσερις μερες- μονος αυτο το καλοκαιρι. Εντελει, με χωωωρισε.. ημουν η πρωτη του τερααστια σχεση (οι προηγουμενες του κρατησαν το μεγιστο 3 μηνες..). Ημασταν τελεια μαζι ρε γαμωτο. Εκανα προσπαθειες ααπειρες να του αλλαξω γνωμη, αλλα τιποτα. Παρακαλεσα, ξεφτιλιστηκα και τιποτα. Οριστικο πλεον. Θα το μετανιωσει ποτε που με αφησε? Απαντηστε μου παρακαλω. Αυτη τη στιγμη μαθαινω απ τους φιλους του πως ειναι μια χαραααα χωρις εμενα, και με ξεχασε κιολας, ολο γελαει και περναει ομορφα. Μπορω να ελπιζω πως θα το μετανιωσει τελικα? Πως δεν εχει συνειδητοποιησει ακομη οτι με εχασε?Υ.Γ εγω παιδια ειμαι ΣΚΑΤΑ. Ολο κλαιω με λυγμους και απορω γιατι τελειωσε ετσι.. με βασανιζουν οι αναμνησεις, δε μπορω να ξεχαστω με τιποτα, τον θελω πισω. Αν υπαρχει καποια λυση, προτεινετε μου παρακαλω :( Κοπελα 20ετων
4
 
 
 
 
σχόλια
Πιο πιθανό (που λέει ο λόγος) είναι να ξυπνήσεις εσύ και να το μετανιώσεις που κλαις και οδύρεσαι, παρά να το μετανιώσει εκείνος που σ'έχει...εχμμ...γραμμένη.Σου εύχομαι να μπορέσεις να δεις την κατάσταση όπως είναι κι όχι όπως την έχεις πλάσει στο μυαλό σου (με σαλτσούλα), ώστε να σου γίνει πιο εύκολο να απαγκιστρωθείς.
Μακαρι τι να πω.. το κακο ειναι πως αναγκαστικα θα τον ξαναδω στα μεσα αυγουστου εξ αιτιας γενεθλιων κοινου μας φιλου. Και μαντεψε. Θα παμε οικονομοπουλο. ΠΩΣ ΔΕΝ ΚΛΑΙΩ ΕΚΕΙ? Πως συγκρατουμαι απ το να του πω οτι τον θελω ακομα? :'(
Τι να σου πω κοπέλα μου, βρήκες άτομο, που δε νιώθει, τώρα να του πεις για Οικονομόπουλο (μη γελάτε όσοι ξέρετε :Ρ).Προσπάθησε να ξεχαστείς και μακάρι μέχρι τότε να έχεις να ασχοληθείς με πιο ευχάριστα και αμοιβαία. Μη στενοχωριέσαι, θα το ξεπεράσεις, θα δεις :)
Scroll to top icon