ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.2.2015 | 12:22

ΘΑΝΑΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ!

Καλημέρα-καλησπέρα...,Σήμερα αποφάσισα να εξομολογηθώ την εμπειρία που είχα με τα τρένα του ΟΣΕ το τριήμερο που μας πέρασε. Ναι! Θέλω να βγάλω τη χολή μου και την αγανάκτηση μου, γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ ότι τέτοιου είδους καταστάσεις συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2015. (τώρα θα μου πείς συμβαίνουν και χειρότερα)Δρομολόγιο ΤΡΑΙΝΟΣΕ Αθήνα-Καλαμπάκα... Το τρένο αναχωρεί 8 το πρωί από Αθήνα. Φτάνω στο σταθμό μισή ώρα νωρίτερα το Σάββατο γνωρίζοντας ότι μπορεί να μην βρω θέση αλλά παρόλα ταύτα είχα μια ελπίδα. Η αλήθεια είναι ότι αποφάσισα τελευταία στιγμή να φύγω. Ωστόσο έχω να πω ότι θεωρώ άκρος απαράδεκτο τέτοιες μέρες, που ο ΟΣΕ γνωρίζει ότι ο κόσμος θα μετακινηθεί για τριήμερο, να μην έχει προστεθεί δρομολόγιο ή έστω 1-2 βαγόνια επιπλέον. Να μην τα πολυλογώ, εβγαλα εισιτήριο με επιστροφή και θα ταξίδευα 4μιση ώρες όρθια για Καρδίτσα. Το μισό ταξίδι σχεδόν το έκανα όρθια στο πρώτο βαγόνι. Σε κάποια φάση αρχίζει να αδειάζει το τρένο κι εγώ βλέποντας οτι πλέον υπάρχει άδεια θέση στο κουπέ πάω να καθίσω. Μια κυρία λοιπόν που καθόταν στο κουπέ, η οποία παρεπιπτόντως το 'παιζε λίγο ανωτέρου επιπέδου και σνομπ (και προφανώς όπως είπε κιόλας ταξιδεύει ΠΑΝΤΑ πρώτη θέση στο κουπέ) μου λέει το εξής κορυφαίο: - Θα έρθει ο εισπράκτορας κι επειδή είναι πρώτη θέση εδώ μπορεί να σου ζητήσει να πληρώσεις τη διαφορά. Και της απαντώ: - Δεν υπάρχει περίπτωση να πληρώσω δεκάρα γιατί το μισό ταξίδι το έκανα όρθια. Πλήρωσα θέση την οποία και δεν έχω! Άκου εκεί να πληρώσω κι από πάνω! Προφανώς και ο έλεγχος δεν ήρθε ποτέ, άλλωστε δεν νομίζω ότι συνέφερε κανέναν αυτή η διαδικασία. Τέλοσπάντων φτάνω περνάω καλά κι έρχεται η ρημάδα ώρα να γυρίσω Αθήνα. Να σημειώσω ότι για επιστροφή, το τρένο ήταν ΟΛΟ γεμάτο από την Τετάρτη(πριν φύγω δηλαδή). Δεν είχα πάλι θέση όπως καταλαβαίνετε και αναγκάστηκα να μπω όσο πιο γρήγορα μπορούσα μέσα για να κάτσω στο κιλικείο. Όπου συνέβει το εξής κωμικοτραγικό... Έρχεται ένας μπάρμπας με μπλοκακι λες και είμαστε σε εστιατόριο γκουρμέ και λέει:- Τι θα πάρετε?- Πρέπει οπωσδήποτε να πάρω κάτι?, του λέω.- Ε ναι! Στο κιλικείο κάθεσαι κάτι πρέπει να πάρεις! λεει..Δηλαδή συγγνώμη κύριος δε φτάνει που πλήρωσα και δεν έχω θέση, με υποχρεώνεις να πάρω και κάτι? Τι είναι αυτά ωρέ? Που νομίζετε ότι είστε? Στο πριγκιπάτο του Μονακό? Και ναι μπορεί το εισητήριο του τρένου μπορεί να είναι φθηνό αλλά αυτά τα 3,00€ που πήρες για να μου φέρεις μισό ποτήρι γάλα με απειροελάχιστο καφέ μέσα αντί για καπουτσίνο εμένα δεν μου περισσεύουν! Και όχι δεν είμαι καμιά κακομοίρα απλά μου τη σπάει να με κοροιδεύουν στα μούτρα. Να πάτε να πνιγείτε όλοι σας λαμόγια της λάσπης! Που εκμεταλλεύεστε την ανάγκη του κόσμου! ΦΤΟΥ!!!!!!!!!!! Αυτά είχα να πω! Και η ζωή συνεχίζεται..!
 
 
 
 
Scroll to top icon