ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στη ζωη μου τεινω να ειμαι θεατης των ζωων των γυρω μου . Συναντιεμαι με φιλους, γνωστους, στομα ερωτικου ενδιαφεροντος οποτε τους βολευει, σε μερη που θελουν αυτοι, για οση ωρα μπορουν, η ακολουθω ξεκαθαρα το προγραμμα αλλων, πχ -εμεις θα κανουμε αυτο, θα ρθεις? Δυστυχως τα θελω μου δεν συμβαδιζουν, για να κυλα αυτο ομαλα. Οταν συναντιομαστε , σπανια λογω μαλλον υποχρεωσεων , ακουω πως περνουν, που πηγαν διακοπες, τι ψωνισαν , πως εκανα σεξ ,τι θα κανουν μεθαυριο , και πως περασε το τελειο σαβατοκυριακο. Θελω να πω πως 10 στις 10 φορες ( εκανα αποτιμηση τελευταιων 10 χρονων ) δεν ακολουθουν κατι που θελω και ειναι αρνητικοι σε σημειο , εγω ποτε, με τιποτα , να πας και να περασεις καλα , πωπω πως πας σε τετοια μερη ( καφετεριες, μπιτς μπαρ ) Σαν συμπερασμα κανω πισω , κανω τα χατηρια τους και φυσικα οταν ερχεται η σειρα μου για τα δικα μου χατηρια , με αποφευγουν η λενε μια αλλη φορα καλυτερα η κανονισαν ηδη. Νιωθω σαν συμπερασμα πως ζω ζωες των αλλων και τη δικη μου. Σπανια απολαμβανω κατι και οταν συμβαινει πεταω απο χαρα και αναρωτιεμαι ολοι αυτοι ετσι νιωθιυν καθε μερα που κανουν ακριβως αυτο που θελουν? Ολες οι προτασεις στο τηλεφωνο μου ειναι απο ατομα που συμπαθω , θεωρω φιλους , αλλα δεν με ενδιαφερει καμια . Επισης εχω αρχισει να αναρωτιεμαι γιατι δε σε συναντουν ξεκαθαρα στα μισα οι ανθρωποι αν θελουν επαφη μαζι σου. Ειχα το ιδιο θεμα και σε φιλιες και σε σχεσεις ( οχι παντα , αλλα αρκετα ) , ανενδοτοι ανθρωποι που σε ψαχνουν γιατι εισαι καλη παρεα αλλα πιεζουν παντα εμμεσα να κανετε αυτο που θελουν. Με εχει κουρασει ψυχικα ολο αυτο και εχω κλειστει στον εαυτο μου, αποφευγοντας πια ανθρωπους. Δε θελω ουτε να επιβαλλομαι , ουτε και να γκρινιαζω αλλα ουτε και να αναλυω, φυσικα ουτε και να μενω σε τοσο απολυτη μοναξια. Μου το γυρναει σε καταθλιψη ολο αυτο και φυσικα οσο δεν κινουμαι , δεν γνωριζω καινουργιους ανθρωπους. Επισης θελω να αναφερω πως με πλησιαζουν ερωτικα ατομα , αλλα δε θελω να μπω σε σχεση γιατι βλεπω παλι μια δυσκολια στο να σε συναντουν στα μισα , εχοντας διαφορετικες προτιμησεις, ξερω που θα καταληξει αυτο και απορω γιατι επιμενουν αφου βλεπουν πως εγω θελω βουνο και αυτοι θαλασσα και στο βουνο φυσικα δε θα πανε μαζι μου ποτε. Πως γινεσαι πρωταγωνιστης? Εχουμε τα πινελα , τις μπογιες.... γιατι τετοια δυσκολια να βρω τον παραδεισο μου ενω ειμαι ακομη σε καλη ηλικια και χωρις πολλα προβληματα?