ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έφτιαξα έναν 2ο εαυτό για εσένα. Δεν τον ήθελες όμως, ήθελες αποκλειστικότητα. Ήθελες εμένα ολοκληρωτικά. Τώρα λοιπόν που τελείωσα με αυτόν και έχεις απέναντι μόνο εμένα, αναρωτιέμαι... Πως σκόπευες να με πείσεις ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο χωρίς να (μου) δοθείς; Αρκούσε η "υπόσχεση" των πιο ωραίων εμπειριών μας, με λίγο φαντασία για αλατοπίπερο, που οσμιζόμαστε στον αέρα ο ένας για τον άλλον; Ας υποθέσουμε ότι θα ήθελα να ζήσω έναν έρωτα από την αρχή, έναν νέο άνθρωπο στην ζωή μου και ότι όλα αυτά τα προαισθάνομαι σε εσένα... Πως ακριβώς πιστεύεις ότι μπορώ να κάνω το βήμα αν δεν νιώσω το κορμί μου στο δικό σου; Αν δεν σε ζήσω; Ποια άλλη διαδικασία υπάρχει που μπορεί να βεβαιώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τι θα σημαίνει ο ένας για τον άλλον; Πως αλλιώς παίρνει κάποιος απάντηση για το αν ταιριάζουν δύο άνθρωποι; Πως σκοπεύεις να αποκτήσεις αυτό που θες; Θα μου πεις ότι ποτέ δεν θέλησες να μπεις σε αυτήν την διαδικασία... Οκ... :Ρ Τότε γιατί δεν (μου) κάθεσαι for the fun, χωρίς συναισθηματισμούς; Υπάρχει πάντα η θέση που σε περιμένει. Αμφιβάλλεις ότι θα το διασκεδάσουμε; ;;) Ξέρω ότι από την αρχή επέλεξες να φυγομαχήσεις, αλλά θα σε ρωτήσω για τελευταία φορά καθώς απομακρύνεσαι. Θα (μου) κάτσεις που σε θέλω και σε αγαπώ, ναι ή όχι; ΥΓ Τι να υπογράψω... Νομίζω ότι το θέτω αρκετά... ωμά, για να με καταλάβεις. Συγγνώμη που δεν ήμουν ξεκάθαρος με τον εαυτό μου νωρίτερα. Φιλί.