ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

όπως όλοι εδώ δεν ξέρω και εγώ που να τα πω.. ή μάλλον δεν θέλω να τα πω πουθενά γιατί δεν μπορώ να πιστέψω τίποτα από ότι έχει γίνει. το μωράκι μου και εγώ μάλλον δεν είμαστε πια μαζί. μου είπε ότι θέλει λίγο χρόνο και εγώ να του δώσω όσο θέλει, αλλά φοβάμαι.. φοβάμαι μην με ξεχάσει σε όλο αυτό τον καιρό που μπορεί να χρειαστεί για να ηρεμήσει. φοβάμαι πολύ. δεν θέλω να τον χάσω. τα πάντα γύρω μου τον θυμίζουν. από το μπρελόκ στα κλειδιά μου, από τις καραμελίτσες του στην τσάντα μου από το αεροπλάνο, από το μαγνητάκι και την φωτογραφία στο ψυγείο, από την φωτογραφία του την όμορφη στο πορτοφόλι μου, μέχρι το πακέτο τσιγάρα από το αεροδρόμιο ή το αρκουδάκι μας στο κομοδίνο μου. τα πάντα είναι αυτός στη ζωή μου. και πάντα ήταν. και πάντα θα είναι. με έμαθε τι είναι έρωτας. τι είναι να αγαπάς. να μην είμαι εγωιστής. να είμαι πάντα δίπλα του. σε παρακαλώ μη μου φύγεις αγαπούλα μου. σε παρακαλώ. είσαι όλα ότι έχω και δεν έχω. η γαμημένη απόσταση μας έχει κάνει τόσο κακό. το γαμημένο σκάιπ. μια αγκαλιά θέλω και αγκαλιάζω την οθόνη. φιλάω την οθόνη. κοιμάμαι και ξυπνάω με το όνομά σου. τα έχω χάσει τελείως. φοβάμαι ποντικάκι μου. φοβάμαι. σε αγαπώ.Θέλεις να πατάς σταθερά.Σ’ αρέσουν οι ρηχές θάλασσες.Σ’ αρέσει να γυρνάς τον κόσμο.Αλλά πάντα στα ρηχά.Εμένα μ’ αρέσουν οι βαθιές θάλασσες.Κι ας μην γυρνώ τον κόσμο.Κι ας με νομίζεις κολημμένοστο ίδιο αυτό σημείο.Δεν υπάρχει σύμπαν.Υπάρχουν μόνο στιγμές.Συμπαντικές στιγμές.Αν φτάσεις στην ακινησία, μπορείς παντού να ταξιδέψεις.Γι’ αυτό το ξέχασες που σου έλεγαμωρό μου κείνο το πρωινόδίπλα στη σκάλα. Πως η ζωήκι ο θάνατος δεν είναι θέμα περιβάλλοντος.Είναι θέμα αντοχής στην ίδια γραμμή πλεύσης.Εγώ δεν χρειάζομαι τον κόσμο,κακώς έχεις νομίσειΓια μένα δεν υπάρχει κόσμος.Για μένα υπάρχεις εσύ.