14.8.2012 | 00:40
θελω
να ζητησω ενα μεγαλο συγγνωμη απο τον εαυτο μου.που σε ερωτευτηκα,που δεν εβλεπα οτι δεν ειχα την ανταποκριση που επρεπε,που με εγραφες οταν σου ζηταγα επανασυνδεση,που τωρα βλεπω οτι με κοροιδευες,που δεν μου ειχε φερθει αλλη ξανα ετσι και το αφησα να γινει,που ακομα σε σκεφτομαι,που πιστεψα σε εμας,που νομιζα οτι πλεον θα σταματησω τα τσιλιμπουρδισματα και βρηκα το λιμανι μου,που νομιζα οτι ταιριαζαμε,που κατηγορω τον εαυτο μου καποιες φορες,που δεν ακουγα τους τριτους οταν μου λεγανε ''οχι φιλε οχι δεν παει'',που ελεγα οτι τα πραγματα θα πανε καλα,που περιμενα μηπως και αλλαξεις γνωμη,που πινω και μου ερχεσαι στο μυαλο μου,που δεν μπορω να ξαναβρω τον παλιο εαυτο μου,που ακομα ξυπναω και κοιμαμαι με την σκεψη μου σε σενα,οπως και πρωτα,που θελω να σε διαγραψω και δεν μπορω,που η ρημαδα η τυχη πως τα φερνει και βγαιναμε στα ιδια μερη και νομιζω θα σε πετυχω πουθενα σαν να μην ειχε γινει τιποτα,που σου ειπα τι νιωθω αλλα δεν...,που δεν θελω να σε ξαναδω αλλα δεν γινεται,που δεν ηθελα να σε χασω,που ενιωθα πραγματικα κατι δυνατο και αφησα τον εαυτο μου να το ζησει,που ρε γαμωτο δεν πηγε καλα,που δεν θελω να σε ξεπερασω με καποια αλλη,που απλως ηθελα εσενα...και που ακομα σε θελω.