ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον τον τελευταιο καιρο δεν ξερω τι παθαινω πραγματικα. Εχω κατσει αρκετες φορες να τα πω με τον εαυτο μου αλλα ακρη δεν βγαζω.Οποτε στραφηκα εδω μπας να ακουσω και καμια αλλη γνωμη.Γενικα ειμαι ενας ανθρωπος που δενεται ευκολα αυτο εχω καταλαβει στα σιγουρα. Αλλα για μενα ειναι πολυ συχνο το φαινομενο μονο απο την συμαπθεια που μπορει να εχω σε καποιον ανθρωπο να εξελισσεται διαφορετικα το ολο θεμα . Για παραδειγμα συμπαθω εναν ανθρωπο πολυ οταν ειμαι μαζι του ειναι ολα καλα οταν δεν ειμαι μαζι του σκεφτομαι ποτε θα ξαναειμαι. Και προσπαθω να βρισκω αφορμες να το βλεπω. Ετσι βρισκομαι συνεχεια με μια μονιμη ανυπομονησια και κακοκεφια γιατι πολλες φορες τα ατομα που μπορει να συμπαθω να μην γινεται να κανουμε παρεα.Δεν προσπαθω να ειμαι το κεντρο της προσοχης του αλλα δεν αποκλειω στον εαυτο μου το γεγονος να εκανα διαφορα για να ερθω πιο κοντα του. Πχ να το κανω να ενδιαφερθει περισσοτερο, να του ανοιχτω χωρις να εχουμε καποια ιδιαιτερη σχεση. Γενικα προσπαθω με οποιονδηποτε τροπο να τον προσεγγισω ειδικα στην συγκεκριμενη περιπτωση ομως ειναι απιθανο να ερθω κοντα με αυτο το ατομο.Τι παιζει με την παρτη μου;