ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας, παιδιά... Με κάνατε να ξεφύγω έστω και λίγο από τη μοναξιά που νιώθω! Ναι, ξέρω ότι δεν φέρομαι σωστά στον άνθρωπο που έχω δίπλα μου. Αλλά κι εκείνος δεν αγαπάει τον εαυτό του.. Έχουμε μπλέξει κοινώς.. Ναι, ξέρω τι θέλω από έναν σύντροφο. Σίγουρα όχι να γίνεται "χαλί"(κι ας με περνάει 8 χρόνια..Επίσης ήταν παντρεμενος για 10 χρόνια)Δεν θα σας κουράσω άλλο,όμως. Η στεναχώρια μου είναι βαθύτερη. Αισθάνομαι ότι θα μείνω τελείως μόνη στη ζωή μου. Αυτοί που αληθινά μ'αγαπούν είναι οι γονείς μου. ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος! Φιλίες δεν υπάρχουν. Μόνο λίγοι γνωστοί να λέμε χαζομάρες. Αλλά η ζωή είναι κάτι πολύ τρομακτικό!! Εκτός από φαγητό,χρειάζεσαι και ΑΓΑΠΗ.

Πιστεύω ότι το πρόβλημά σου είναι ότι δεν ξέρεις τι θέλεις. Από τα λεγόμενά σου λες ότι αυτό που θέλεις είναι φροντίδα κάτι που ο φίλος σου σε καλύπτει σε αυτό τον τομέα. Πιστεύω ότι πρέπει να συνειδητοποιήσεις τι παραπάνω θέλεις που ο φίλος σου δεν το καλύπτει έτσι ώστε να το αναζητήσεις σε κάποιο άλλο πρόσωπο. Αν χωρίσεις χωρίς να γνωρίζεις τι ακριβώς ψάχνεις κατά πάσα πιθανότητα θα είναι δύσκολο να στεριώσεις με τον οποιονδήποτε διότι πάντα κάτι θα σου ξινίζει και θα θες το κάτι παραπάνω. Έχε στο μυαλό σου ότι το τέλειο δεν υπάρχει πάντα κάτι θα σε πειράζει στον άλλον αρκεί τα θετικά του στοιχεία να υπερτερούν από τα αρνητικά. Σχετικά με το φίλο σου πάντως θεωρώ ότι η στάση σου δεν είσαι εντάξει, πρέπει να είσαι ξεκάθαρη το τι θέλεις, υποψιάζομαι ότι θα είστε σε κοντινές ηλικίες οπότε αν αυτός είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα ενώ εσύ όχι δεν είναι σωστό να τον κρατάς πίσω.

Αν ήσουν η πρώτη που βρίσκεσαι σε μία τέτοια κατάσταση, να είσαι δηλαδή σε μία σχέση απλά για να έχεις σχέση, θα απορούσα, αλλά είναι πολλοί σε παρόμοια κατάσταση. Τα πράγματα είναι απλά: ή το συνεχίζεις και ''σφίγγεις'' τα δόντια (άδικο για τον άλλο, αν και δεν ξέρεις αν και ο άλλος είναι σε παρόμοια κατάσταση και δεν στο εκφράζει) ή το κόβεις μαχαίρι και ξεκινάς πάλι το ''ψάξιμο'' στα 34 σου, όπου ο ένας θα σου μυρίζει και ο άλλος θα σου ξινίζει (κατά πάσα πιθανότητα) παίζοντας τζόκερ στο να βρεις κάτι αξιόλογο με τα δικά σου κριτήρια, και αφού περάσεις από μερικούς που θα σου πουλήσουν φούμαρα και φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Καλή τύχη στην όποια επιλογή σου.

Καλο θα ειναι να αφησεις το παιδι με το οποιο εισαι τωρα μαζι και να το αφησεις να ζησει τη ζωη του...δεν σου φταιει εκεινος που χρειαζεσαι γονικη φροντιδα,εκεινη καλως ή κακως για τους χψ λογους δεν την πηρες και δυστυχως δε μπορει να το αντικαταστησει κανεις το κενο που νιωθεις. Γιατι τον κρατας κοντα σου αφου δε νιωθεις κατι παραπανω; θα σου προτεινα να λυσεις με τον εαυτο σου τα προβληματα που εχεις πηγαινοντας σε εναν ψυχολογο...