"Π.χ προχθές πήγα σε ένα μαγαζί και ήταν μια παρέα, ήταν ένα παιδί και με κοιτούσε αρκετά... και εγώ τον κοιτούσα, αλλά πιο χαλαρά, γιατί ήμουν με τη παρέα μου. Και δεν έγινε κίνηση ποτέ. Και αυτό συμβαίνει πάντα, όταν συμβαίνει!"Φυσικά και συμβαίνει πάντα και θα συμβαίνει εσαεί αφού είσαι ξινή και δε σκας χαμόγελο. Πως περιμένεις να κάνει κίνηση ο άλλος; Απλά επειδή είσαι ωραία; Ωραίες έχει και στα μπουρδέλα με 30 ευρώπουλα. Αχ δε μπορώ, πραγματικά οι περισσότερες έχετε σεξουαλική νοημοσύνη υπό το μηδέν.
14.9.2015 | 00:23
Θέλω κάπου να το πω.
Έχω να κάνω σχέση εδώ και πολύ καιρό, πολύ. Ήθελα ένα παλικάρι, δεν προχώρησε, δεν βγήκε. Αν και είχε δείξει ενδιαφέρον. Ένιωθα πράγματα για αυτόν και δεν ήταν αμοιβαία, αλλά εντάξει, περασμένα ξεχασμένα!Βγαίνω, γνωρίζω κόσμο, είμαι πάρα πολύ κοινωνική και φιλική και γενικότερα μου αρέσουν πολύ οι άνθρωποι. Εδώ και καιρό είμαι μόνη μου και η αλήθεια είναι όταν θα βγω, θα κοιτάξω, αλλά ως εκεί! Το πρόβλημα είναι ότι παρατήρησα ότι κανένας δεν με φλερτάρει, δεν με κοιτάει, δεν με πλησιάζει. Όποια προσέγγιση γίνει, θα γίνει μέσω των social media και ως εκεί! Σας άνθρωπος είμαι αρκετά πολιτικοποιημένη, με εμπεριστατωμένες απόψεις και γενικά ασχολούμαι πολύ με τα κοινά. Και γενικά διαβάζω και προσπαθώ να έχω απόψεις για ποίκιλλα θέματα. Επίσης προσέχω πάρα πολύ στο θέμα της εμφάνισης, μιας και μου αρέσει πολύ και εμφανισιακά πιστεύω πως είμαι όμορφη, φίλοι και γνωστοί μου λένε ότι γενικά είμαι από τις πιο ωραίες κοπέλες που έχουν δει.Εγώ, όμως, δεν νιώθω έτσι. Όλο αυτό το καιρό που είμαι μόνη μου, και όσοι μου άρεσαν δεν με πλησίασαν ή έμειναν στο κοίταγμα ή απλά ξεκίνησαν κάτι και δεν το τελείωσαν ποτέ... μου δημιουργήθηκε κάτι σαν ανασφάλεια και πλέον νιώθω πως όποιος και να μου αρέσει, δεν θα γυρίσει να με κοιτάξει. Μπορεί να γνωρίσω κάποιον, να δείξει σημάδι ότι του αρέσω και εγώ να κάνω δεύτερες σκέψεις συνέχεια, ακριβώς γιατί δεν μου συμβαίνει καθόλου συχνά.Έχω φτάσει σε σημείο να θεωρώ ότι επειδή δεν είμαι καμιά κοπέλα ελαφρόμυαλη (φυσικά δεν θέλω να θίξω καμιά και να προσβάλλω, απλά χρησιμοποιώ την λέξη για τη περίπτωση) φοβούνται να έχουν οποιαδήποτε επαφή μαζί μου. Στον δρόμο, άτομα που πχ μέσω του Ίντερνετ μου μιλάνε, μπορεί να με κοιτάξουν και να μη με χαιρετήσουν! Π.χ προχθές πήγα σε ένα μαγαζί και ήταν μια παρέα, ήταν ένα παιδί και με κοιτούσε αρκετά... και εγώ τον κοιτούσα, αλλά πιο χαλαρά, γιατί ήμουν με τη παρέα μου. Και δεν έγινε κίνηση ποτέ. Και αυτό συμβαίνει πάντα, όταν συμβαίνει!Νιώθω λες και είμαι τίποτα τρομακτικό. Και αυτή η μοναξιά με σκοτώνει! Όλοι μου λένε πως απλά είμαι πολύ "άπιαστη", ότι πιστεύουν ότι δε θα κάτσω να ασχοληθώ μαζί τους και θα τους ρίξω άκυρο και για αυτό δε κάνουν καμιά κίνηση. Και εγώ μένω μόνη... και στη τελική θεωρώ πως είναι όλα δικαιολογίες. Τόσες δυναμικές και όμορφες γυναίκες βλέπω, με πολύ όμορφες σχέσεις, και τις ζηλεύω!Δε θέλω σε καμιά περίπτωση να φανώ ψωνάρα, δεν είμαι. Απλά όλο αυτό με έχει βάλει σε σκέψεις, νιώθω άσχημα... δεν ξέρω, σαν αόρατη. Και είναι κάπως.Ευχαριστώ.
3