ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.1.2020 | 14:19

Θέλω μια άποψη.

Από μικρό παιδί είχα την πεποίθηση ότι για να είμαι ευτυχισμένος, έπρεπε να κάνω σχέση με μια γυναίκα που θα αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Ήταν το μόνο που ήθελα από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου. Αυτό το παραμύθι ήμουν αρκετά τυχερός και το έζησα. Παρόλα αυτά δεν είχε αίσιο τέλος. Ξέρετε όμως τι εγινε; Μου γκρέμισε όλη μου την κοσμοθεωρία, δεν μπορεί να σε κάνει μια (καλη) σχέση ευτυχισμένο και το παραμύθι δεν υπάρχει. Είχα όμως τόσο βαθειά ριζωμένη αυτή τη πεποίθηση μέσα μου που τώρα νιώθω εντελώς χαμενος. Δεν έχω κάποιο στόχο η' επιθυμία. Δεν ξέρω τι μπορεί να με κάνει ευτυχισμένο όταν αυτό που θεωρούσα σαν ιδανικό μια ολόκληρη ζωή δεν υπάρχει πλέον. Και Κάτι που παρατηρώ είναι ότι αφού δεν μπορώ να ζήσω το παραμύθι της αγάπης, έχασα κάθε διάθεση να κάνω ξανά κάποια σχέση. Δεν με καλύπτει το λιγότερο, το ημιτελές μου φαίνεται κοροϊδία.
6
 
 
 
 
σχόλια
Δύο βασικές παρατηρήσεις: Η πρώτη, μάλλον τα έχεις εξιδανικεύσει λίγο όλο αυτά, με λουλουδάκια, αστεράκια και κολοκυθάκια. Μία σχέση είναι προεχόντως καθημερινότητα και τριβή. Και εκεί δοκιμάζεται και η ένταση των συναισθημάτων. Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με το ότι είσαι άδικος: το έζησες, είδες ότι είναι κάτι όμορφο, απλά δεν είχε τόσο δυνατές βάσεις ώστε να είναι διαρκές και αμοιβαίο. Αυτό όμως δεν αποκλείει να βρεθεί κάτι με αυτά τα χαρακτηριστικά στο μέλλον.
ότι μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους βρίσκεται μέσα μας .......Το να βεις κάποιον άνθρωπο να ταιριάζουν τα χνώτα σας είναι πολύ δύσκολο. Είναι δύσκολο να βρεις την αληθινή και αμοιβαία αγάπη δεν ξέρω αν μοιάζει σαν παραμύθι ή όχι πάντως όποιος το ζει είναι απλά τυχερός......
Σε καταλαβαίνω. Εμένα η δική μου κοσμοθεωρία ήταν και είναι να βρω τον άνθρωπό μου που να είναι για μένα τα πάντα ( εραστής, φίλος, αδερφός, πατέρας). Το θέμα είναι αν σταθεί κανείς τυχερός/ή και τον/τη βρει με τη πρώτη φορά που είναι πολύ σπάνιο. Αν πετύχεις σε τέρας και σε διαλύσει, φεύγει όλος ο πόθος για κάτι μετά. Φυσικά και θέλεις πάλι αλλά είναι θέμα ζωής και τύχης να βρεις την αληθινή αγάπη.
Απ οτι καταλαβαινω εισαι μικρος σε ηλικια. Πρέπει να καταλαβεις οτι ειναι παρα πολυ σπάνιο η πρωτη σχεση που θα κανουμε να καταλήξει να ειναι κ σχεση ζωης. Οι ανθρωποι μπορει να ερωτευονται σφόδρα αλλα να χωρίζουν για διάφορους λογους. Ο έρωτας απο μονος του δεν αποτελεί εγγύηση για το "and they lived happily ever after". Ειδικα αν μιλαμε για μικρές ηλικίες που απο ανωριμοτητα κ μονο δε μπορει να κρατησει η σχεση (οχι οτι σε μεγαλυτερες ηλικίες ειναι απαραίτητα πιο ώριμοι οι ανθρωποι...). Με λιγα λογια μην το παιρνεις τοσο βαρια. Ολοι σχεδον εχουμε χωρίσει απο ενα μεγαλο ερωτα. Ετσι ειναι η ζωη.
Scroll to top icon