18.3.2016 | 15:26
Θέλω να
σταμάτησω για λίγο το χρόνο, να πάρω καμια ανάσα, ισως και δυο, να πέσω να ξαπλώσω να ξεκουραστώ, να μη με βλέπει κανεις, να μπορω εγώ μονο να τους δω, να μη χρειαζεται να σκουπίζω κάθε λιγο τα δάκρυα μου για να μην τους στεναχωρώ, να τους παρακολουθώ απο μακρυά, να παρω πραγματα απο αυτους, και οταν πια θα ειμαι έτοιμη, να μπω ξανα στο παιχνίδι...Μα δε γινεται! Όποτε πρέπει να κάτσω να τα βάλω κατω, να τα σκεφτώ ξανα και ξανα τα πραγματα και θα τα βγάλω πέρα...εχω πίστη και θέληση. Ή τουλάχιστον αυτό χρειάζεται να σκέφτομαι για να τα καταφέρω. Κάντε το ιδιο :) μπορούμε να χαμογελασουμε πραγματικά, ξανα.