ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άλλοι άνθρωποι ξεχνούν αργά, άλλοι γρήγορα. Αν ζεις απομονωμενα βοηθαει το να ξεχαστεις

Θα σου πρότεινα μια μερα να πας μια βόλτα σε κάνα νοσοκομείο,να δεις κανένα σακατι, κανένα άρρωστο, η κάποιον με καρκίνο που και τι δεν θα δίνε να ήταν στη θεση σου έξω από αυτό το κτίριο με την υγεια του.Έτσι για να εκτίμησης λίγο.Για κάθε μερα που ξυπνάς να είσαι ευγνώμων,και να λες πάντα στον εαυτό σου (ότι λέω και εγώ)"Ανεξάρτητα από το ποσο χαλια είναι τα πράγματα ,και ποσο πιο χαλια θα γινουν,εγώ θα τα καταφέρω"

Ε ωραία, μην έχεις σοσιαλ, μην κάνεις παιδιά και μην κάνεις παρέα με κανεναν. Θα πεθάνεις ούτως η άλλως, οπότε, αντί να μιζεριαζεις,δεν έχεις να χάσεις τίποτα αν ζησεις μέχρι να πεθανεις. Έτσι θα έχεις κίνητρο και για περισσότερα ρίσκα.

Γενναία δήλωση. Η ζωή μπορεί να γίνει μάταιη για κάποιους ανθρώπους. Εύχομαι να γίνει ό,τι χρειάζεται για να μην υποφέρεις <3

Και εγώ κάτι τέτοια σκέφτομαι όταν με πιάνουν οι μαύρες μου! Πολύ πιθανό να σου περάσει.

Εβλεπα ένα βίντεο με έναν κύριο που είχε πάει να ζήσει μόνος του σε ένα ακατοίκητο νησί. Καλή φάση.Ωστόσο... Ποτέ δεν ξέρεις πόσο σημαντικό μπορεί να είναι το στίγμα σου για κάποιον. Ή το στίγμα κάποιου άλλου για σένα.

Ω, ηρεμα! Τι ακριβως σου συμβαινει? Πολλοι εδω βιωνουμε μοναξια και αρνητικα συναισθηματα. Ο καθενας μας για διαφορετικους λογους... Ομως, διακρινω μια αρνηση που φτανει στα ορια του μηδενισμου. Κακως παντως αισθανεσαι ετσι οποιο και αν ειναι το υποβαθρο. Δεν πρεπει να παραιτησε ετσι απλα. Η ζωη ειναι ενας αγωνας, ναι! Αλλα αξιζει να βγαινουμε νοκ αουτ χωρις προσπαθεια?