ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν εχω πολλη υπομονη με τους ανθρωπους.δεν μπορω τη κουτοπονηρια, τις μπηχτες κ τα καρφακια που ειναι καλυμμενα σε δηθεν αστειακια - πειραγματα, που ως σκοπο εχουν καθαρα το σχολιο για τν αλλο και οχι τη πλακαδε μπορω το οτι πολλοι κρινουν ευκολα αν εισαι ικανος ή οχι, ή αν προσπαθεις αρκετα, ή υποβαθμιζουν τα αλλα επαγγελματα (πχ του καθηγητη αυτος που κανει χειρονακτικη δουλεια γτ δεν κουραζεται οσο εκεινος, ή ο καθηγητης του χτιστη επειδη δε κουραστηκε πνευματικα)δε μπορω την κριτικη που ακουν καποιοι για τις επιλογες σου, ακομα κι αν δεν τους ρωτησες ποτε τη γνωμη τους (αυτο ειδικα μπορει να με τρελανει)δε μπορω τα ρατσιστικα/τις συντηριτικες αποψεις/τη θρησκοληψια κλπτο αστειο ειναι οτι η οικογενεια μου (στενα και ευρυτερα) ειναι η οικογενεια που και 40 να πας, καθε επιλογη σου κρινεται, κριτικαρεται και συζητιεται, ειτε σ ενδιαφερει εσενα ειτε οχι. ισως η ξινιλα μου τελικα σε σχεση με τα παραπανω να υπαρχει γτ με την οικογενεια μ εχω τρελη διασταση αποψεων σε πολλα θεματα, γιατι ουτε με τα αδερφια μου ταιριαζω, κι επειδη ειμαι η μικροτερη, και κοπελα, τα αδερφια μ ισως νιωθουν οτι θα πρεπει να ειμαι κ υπολογη σ αυτους για παντα...και δεν μπορω να επικοινωνησω με κανεναν!