Δεν έχω πάει ποτέ στο εξωτερικό. Θα ήθελα πολύ.
Εννοείται ότι δεν με βοηθάει η οικονομική μου κατάσταση αλλά θα το ήθελα.
Καλά εδώ δεν έχω πάει ούτε Κρήτη ούτε Θεσσαλονίκη, κλασικά μέρη, το εξωτερικό με μάρανε;
Παλιότερα είχα μια ευκαιρία για Θεσσαλονίκη αλλά το αμέλησα.
Ούτε στην Ελλάδα έχω ταξιδέψει.
Δεν είναι στις προτεραιότητές μου αν και μού αρέσουν τα ταξίδια. Δηλαδή δεν είμαι αρνητικός στην προοπτική ενός ταξιδιού.
Τα οικονομικά μου είναι.
Από την άλλη λατρεύω την όμορφη Αθήνα ανέκαθεν και τις επιλογές που έχω εδώ για εξόδους και χαρά.
Αλλά ένα ταξίδι θα ήθελα να πάω.
Στο Παρισάκι που είναι το στυλ μου. Και στη Νέα Υόρκη.
Διάβασα και αυτό το ωραίο άρθρο: https://www.lifo.gr/tropos-zois/gefsi/marias-ekei-poy-oi-galloi-trone-tarama-kai-sta-iheia-paizoyn-trypes
Θα ήθελα πολύ να πάω εκεί που λέει το άρθρο, να γνωρίσω μια γλυκύτατη Γαλλιδούλα (τις συμπαθώ πάρα πολύ, πολύ εκλεπτυσμένες και σαγηνευτικές) μέσα στο μαγαζί , να ακούμε τις μουσικές επιλογές του εν λόγω μαγαζιού, να της μαθαίνω να τραγουδάει αυτά που θα ακούγονται από τα ηχεία (''ένα λάθος, μα η ζωή είναι γεμάτη από αυτά, κι η αγάπη ήρθε μία μέρα τόσο ξαφνικά'' και ''στο δρόμο να με βγάλεις που ανεβαίνει για τη δικιά σου κοντινή Αμερική'' και ''ταξιδιάρα ψυχή, κι αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω'') κι ύστερα αργά το βράδυ να περπατάμε στους όμορφους παρισινούς δρόμους κι από κάποιο ανοιχτό παράθυρο να ακούγεται το ''CHANSON TRISTE'' της υπέροχης CARLA BRUNI, αυτό το ηχητικό κομψοτέχνημα που όποτε το ακούω αγαλλιάζω.
Αυτό εδώ: https://youtu.be/BywgzocO0Pc
( Το συγκεκριμένο θεϊκό τραγούδι το είχα πρωτοακούσει το 2005 στους τίτλους τέλους της τέλειας ταινίας του Άγγελου Φραντζή ''το όνειρο του σκύλου και το είχα λατρέψει αμέσως).
Ευχαριστώ τα άρθρα της LIFO που κάποιες φορές με κάνουν να ονειρεύομαι.
Θα πάει κανείς ταξιδάκι στο εξωτερικό τα Χριστούγεννα να με πάρει μαζί του; (''ώστε θες να γίνεις φόρτωμα και να τη βγάλεις τζάμπα, ε;''. Πρώτο σχόλιο).