Μήπως προσπαθείτε να δημιουργήσετε χημεία χωρίς να υπάρχει;
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Μήπως προσπαθείτε να δημιουργήσετε χημεία χωρίς να υπάρχει;
Κάνει baby steps διότι ίσως είναι επιφυλακτικός ή/και δεν έχει ξεπεράσει την πρώην.
Από την άλλη μπορεί απλά να το πάει αργά χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο.
Εσύ να είσαι ειλικρινείς μαζί και να δείξεις ότι τον ενδιαφέρεις (όχι να πέσεις με τα μούτρα). Από κει και πέρα θα φανεί πως θα εξελιχθεί.
Το αν είναι κατάλληλος για σχέση θα το δείξει ο χρόνος.
Το ότι έχεις αμφιβολίες με προβληματίζει μήπως όντως παίρνεις το vibe ότι κάτι δεν πάει καλά (?). Αν είσαι γλυκιά μαζί του και ορεξατη με ό,τι κάνετε δεν νομίζω να μην καταλαβαινει το ενδιαφέρον σου. Πολλές φορές κάνουμε overgiving εμείς οι γυναίκες για να λάβουμε πίσω τα ίδια (χειριστικό χωρίς να το καταλαβαίνουμε) ή γιατί ανησυχούμε μήπως δεν εκδηλώνεται από φόβο ο άλλος και καταλήγουμε να την πέφτουμε κανονικοτατα σε κάποιον που δεν καιγόταν κιόλας. Μόνο αν ήσουν τέρμα ψυχρή θα αποθαρρυνόταν ,αλλιώς μην προβληματίζεσαι. Οπότε για μένα, όχι μην εκδηλωθείς κ τελείως ,αφού αυτός δεν το έκανε, i guess. Αποδέχεσαι τα ραντεβού του, επικοινωνείς , τι άλλο να κάνεις ; Μια πρόταση :κράτα ανοιχτή γλώσσα σώματος,κοίταζε τον για να έχει χώρο να κάνει κίνηση για φιλί ,αν προκύψει. Άσε τον χρόνο να δείξει.Σημασία έχει να το χαίρεσαι. Μην επικεντρώνεσαι στο ότι θέλεις σχέση γενικά κ σε παρασύρει η ανάγκη σου,οδηγεί σε λάθος επιλογές... Δες αν θέλεις σχέση ΜΑΖΙ του.
Συμφωνώ! Πράγματι, αυτή η υπερδοτικότητα βγάζει και κάτι "μαμαδίστικο," επειδή θυμίζει κάτι μανάδες που επωμίζονται τα πάντα χωρίς να τους έχει ζητηθεί ποτέ, και όταν δεν εισπράττουν πίσω αυτό που με το μυαλό τους έβαλαν, το χρησιμοποιούν σαν μοχλό πίεσης (τύπου "εγώ που κάνω αυτό και εκείνο, και σε νοιάζομαι τόσο..."). Πολλές κοπέλες ενστερνίζονται αυτόν το "μεγαλομαρτυρισμό" και τον κουβαλούν στις σχέσεις με τους συντρόφους τους, ξεκινώντας ήδη λάθος: αγωνία να δείξουν απ' την αρχή όλα τους τα προτερήματα, έτοιμες να κάνουν το λεγόμενο jumping through hoops για να "αποδείξουν την αξία τους" και γενικά φερόμενες έτσι ώστε μην τυχόν και αφήσει αμφιβολία στον άλλον ότι δεν θα του τύχει γουρούνι στο σακί. Και αυτό είναι ήδη ψυχοφθόρο. Πράγματι, βοηθάει πολλές φορές να το αφήσουμε λίγο, να δείχνουμε παθητικά το ενδιαφέρον μας, περνώντας το μήνυμα ότι είμαστε ανοιχτές μεν, αλλά ότι η μπάλα είναι στη μεριά του άλλου και περιμένουμε. Διαφορετικά, θα γεμίσουμε από γυναίκες κυνηγούς και άνδρες πριγκίπισσες έτσι όπως πάμε. Είναι η ισορροπία αρσενικής και θηλυκής ενέργειας που ανέφερες σε άλλο σου σχόλιο και μου άρεσε. :-)
Ακριβώς ;)
Χώρισαν. Κι εκείνος δειλά, ξεκινάει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του. Αν νιώθεις πως είσαι το αποκούμπι του για να ξεπεράσει την προηγουμένη σχέση του μην προχωρήσεις.
Αν δεν έχει δείξει κάτι τέτοιο, αλλά το νιώθεις προκαταβολικά γνωρίζοντας για τον χωρισμό του κλπ , να δείξεις το ενδιαφέρον σου.
Σταματήστε να κυνηγάτε την ευτυχία στις ερωτικές σχέσεις. Όσο την κυνηγάτε τόσο θα τρέχει μακριά.... ειδικά όταν ψάχνετε το ιδανικό για τα μέτρα σας.
Να δεις που αν κάνεις φοκους αλλού, θα έρθει από μόνη της η σχέση.
Δες την μοναξιά από τη θετική της μεριά η οποία είναι το ότι ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας και τον κάνουμε καλύτερο.