ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μεγαλώσαμε από μικρά παιδιά αλλά έγιναν πολύ σκάρτοι χαρακτήρες και έτσι θέλω να ξεκόψω..Με μερικούς τα κατάφερα καθώς σπουδάζουν σε άλλη πόλη και βγήκα και από την δύσκολη θέση να τους αποφύγω.Οι άλλοι όμως είναι εδώ στην πόλη μου και αυτό που με προβληματίζει δεν είναι το πως θα βρίσκω δικαιολογίες να τους αποφεύγω αλλά σκέφτομαι πως μπορεί να τους πετύχω έξω και να μου πουν που χάθηκες πουλημένε και τέτοια ή και αν με δουν με άλλη παρέα σε κανένα μαγαζί να κάτσουν επίτηδες και καλά να με δουν που με χάσανε και να λένε επίτηδες στην καινούργια μου παρέα βλακείες ώστε να με θίξουν...Με λίγα λόγια αισθάνομαι απειλή και υπάρχει και κάτι άλλο...Η παρέα μου πίνει χασίσια αλλά εγώ ποτέ δεν είχα κάνει κάτι τέτοιο μπροστά τους κάποτε όμως μετά από ένα χωρισμό που είχα έπινα χασίσι και εγώ κρυφά από όλους και φυσικά το σταμάτησα και δεν θέλω να το ξαναβάλω στο στόμα μου όμως μια μέρα που ήμουν με τους φίλους μου ξέφυγε και τους το είπα και από τότε με πρήζουν να κάθομαι και να πίνω χόρτο μαζί τους εγώ όμως φυσικά δεν θέλω...Και φυσικά τέτοια άτομα μακριά μου αλλά όσον αφορά αν τους συναντήσω σε μαγαζί τι να κάνω βρε παιδιά?Να μην τους μιλήσω δεν γίνεται θα μου μιλήσουν οι ίδιοι...Να κάνω σαν να μην τρέχει τίποτα και καλά πως είχα δουλείες με την σχολή και τέτοια η να είμαι ψυχρός?Αλλά δεν μου πάει η ψύχρα ρε γαμώτο παρόλο που είναι μουνόπανα τους ξέρω από μικρά παιδιά χαμογελάνε τα χείλη μου είμαι έξω καρδιά..Τι θα κάνατε εσείς?