23.9.2014 | 18:38
Θελω πισω τα νιατα μου
Ειμαι φοιτητρια εδω και 9 χρονια. σε 3 διαφορετικα παενπιστημια/σχολες/.Δε εχω ζησει τιποτα. Ειμαι 28 χρονων και μενω με τους γονεις μου. Ολη μερα ακουω εντολες. Εχω δουλεψει και ειχα καποια λεφτα τα οποια εφυγαν σε μια ιδιωτικη σχολη. δεν ξερω τι επαθα και δεν εζησα.Θελω να τα πω να ξαλαφρωσω..Σκαω εδω μεσα.Η οθονη του υπολογιστη ειναι γεματη εργασιες και διπλωματικες.Φωτογραφιες με φιλους ελαχιτες.Θελώ φιλους.Δεν εχω φιλους.Εχω αγορι βεβαια, αλλα δεν βλεπομαστε παρα ελαχιστα.Θελω ελευθερια.Να περπατησω στη θαλσσα. Με παρεα. Να γελαμε. Μου λειπε το γελιο. Σπιτι ολο γκρινιες και φωνες. Βαρεθηκα.Βοηθαω ολο τον κόσμο. Οτι μ ζητησυν το κανω και ειμαι εκει. Ειμαι μια μηχανη ικανοποιησης αναγκων.Ποναω αλλα δε φαινεται.Το βραδυ φωναζω στον υπνο μου και ουρλιαζω. Λεω "εφιαλτης".Θελω φιλους. Διακοπες. Νιατα.Να ειμαι στο φοιτητικο μου σπιτι και να περιμενω τηλεφωνο για να παω για ποτο. Και να μη νιωθω τυψεις οτι θα αργησω.... οπως λενε οι γονεις...Θελω τη ζωη μου. Αυτη την απλη. Την ανθρωπινη που μπορω να εχω.
