ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα. Έχω σχέση με έναν άνδρα κατά 20 χρόνια μεγαλύτερο μου (είμαι 25) εδώ και 2 χρόνια είμαστε μαζί. Για 'μένα είναι πολύ σημαντικός, τον αγαπάω πολύ και αυτός το ίδιο - έχω γνωρίσει την οικογένεια του κι αυτός τη δική μου έχουν γίνει αναφορές από πλευράς του να προχωρήσουμε να αρραβωνιαστουμε και να μεινουμε μαζί - μένει ακόμα με τους γονείς του ποτε δεν τους εχει αποχωριστει - κι εγώ με τους γονείς μου γι'αυτό πολύ σπάνια μένουμε μαζί. Αυτό εξαρχής μου ξένισε πολύ σκέφτηκα ολόκληρος άντρας ακόμα στο πατρικό - αλλά το προσπέρασα. Το θέμα είναι ότι εκεί που λέει ότι θέλει να μεινουμε μαζι αλλάζει γνώμη το παγώνει μετά πάλι θέλει ύστερα παλι λέει ότι φοβάται επειδή είμαι μικρή θα αλλάξω γνώμη και διάφορες άλλες δικαιολογίες. Εγώ δε τον πιέζω καν μόνος του τη μια θέλει και ενθουσιάζεται και την άλλη δείχνει να κάνει πίσω και δε το ξαναναφερει. Δεν υπολογίζει ότι εγώ κάνω όνειρα κι ότι μου λέει το κάνω εικόνα στο μυαλό μου, κάνω σχέδια και μετά τα παίρνει όλα πίσω. Δεν έχει οικονομικό πρόβλημα είναι δημιουργημένος, δραστήριος κι ακόμα δεν έχει ανοίξει τα φτερά του δεν ξέρω τι να κάνω τον εχω ρωτήσει ανοιχτά και με το γάντι μου λέει όλα θα γίνουν. Κι ακόμα σπίτι με τους γονείς του.