ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν από 3 μέρες είδα αίτημα στο φβ από ένα παιδί. Τσέκαρα προφίλ, κοινούς τα κλασσικά. Εχουμε κάποια άτομα κοινά τα οποία εγώ τα γνωρίζω και έχουμε κάνει παρέα κιόλας. Βλέπω προφίλ. Κομπλέ φαίνεται Δέχομαι το αίτημα. Μετά από ώρα σκάει μήνυμα γειάα. Απαντάω και ξεκινάμε να μιλάμε. Πολύ ενδιαφέρον και ευχάριστο παιδί κυλάει ωραία η κουβέντα και προτείνει καφέ. Δέχομαι γιατί είδα ότι μου κίνησε το ενδιαφέρον κάπως και είπα να δώσω μια ευκαιρία. Του λέω όμως για πρωί για καλό και για κακό γιατι δεν τον ξέρω ( ως φυσική παρουσία) και για μέρος κάπου εδώ κοντά. Συνεχίζουμε να μιλάμε. Ένα χρόνο μεγαλύτερος αυτός. Όλα κομπλέ και μάλιστα είναι και αρκετά ευγενικός. Σε κάποια φάση μου έρχεται μια ιδέα. Στέλνω σε μια κοπέλα που εγώ την ήξερα, είχε τύχει να βγούμε για καφέ σε κοινή παρέα κλπ , την οποία έχουμε κοινό φίλο στο Facebook να μάθω τι άτομο είναι και που μπλέκω. Μου λέει ότι είχε τύχει να μιλήσουν μεσω φβ πριν κατι μήνες και ότι γενικά προσπαθούσε να της πιάσει κουβέντα. Εγώ αρχίζω και σκέφτομαι. Από την μία, λες να έκανα βλακεια που δέχτηκα τον καφέ και από την άλλη ότι έλα μωρέ ένας καφές είναι αν δεις ότι δεν πάει βρίσκεις δικαιολογία και φεύγεις. Και ρωτώ. Τι κάνω. Βγαίνω για τον καφέ ή όχι. Έκανα καλά που έδωσα ευκαιρία για τον καφέ ή φερθηκα επιπόλαια επειδή με τράβηξε το κλίμα?