ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξε-χέστηκα.Πραγματικά προβληματίζεστε για τα θέματα αυτά και ψάχνετε στήριξη εδώ;Mon Dieu...

Όποιος κληρονομήσει τα περισσότερα έχει την α΄υποχρέωση να μεριμνήσει για το κοίταγμα των ηλικιωμένων κι ακολουθούν οι υπόλοιποι. Οπότε μεριμνήστε για ισόποση κατανομή της κληρονομιάς, για να κατανεμηθεί ομοιόμορφα και το "φόρτωμα" των βαρών. Σκοπός είναι ο ίδιος ο γονιός να έχει την ορθότητα του να μη φορτωθεί στα παιδιά του κι αν δει ότι δεν μπορεί να πάει στο γηροκομείο. Τα παιδιά είναι ευάλωτα και συνήθως την πατάει ο πιο φιλότιμος. Όλοι κι όλες αγαπάμε τους γονείς μας και το βλέπουμε εύκολο όταν είναι να δώσουμε μυαλό στους άλλους, δύσκολο όμως όταν έρθει σε μας. Δυστυχώς είναι ένα θέμα για το οποίο δε μιλιούνται αδέρφια, νύφες, γαμπροί, 1α ξαδέρφια κλπ. Οπότε το καλύτερο που μπορείς να κάνεις και μη χρησιμοποιείς σε παρακαλώ τη φράξη "ξ...σμα γέρων", καθώς είναι πολύ βαριά και υποτιμητική, είναι να μην περιμένεις κι από τα πεθερικά υπέρμετρη οικονομική και ηθική στήριξη, όπως μεγάλωμα παιδιών, χρήματα κλπ. Έτσι μόνον θα είσαι κυρία του εαυτού σου. Καλή τύχη!!!

Βρε γλυκιά μου εσυ μια χαρα τα λες και φυσικά και δεν εισαι υποχρεωμένη να ξεσκατισεις κανέναν ουτε και τους ίδιους σου τους γονεις. Εσυ θα κανεις αυτο που θέλεις και αυτο που σου βγαίνει και θα εισαι κάθετη στις επιλογες σου. Εστω κι αν έρθεις σε ρήξη με τον άντρα σου. Ας την ξεσκατισει αυτός τη μάνα του και τον πατερα του, εσυ δεν εχεις καμια δουλεια αν αυτο ειναι η επιθυμία σου. Δεν μπορεί να σε εξαναγκάσει κανεις. Θα σου πω παράδειγμα. Ήξερα μια κυρια όπως ακριβως μας τα περιέγραψες εσυ ο άντρας της είχε τη μάνα του 90+ χρόνων, ολα τα χρονια την είχε η αδερφή του τη μάνα τους και οταν κατέπεσε τη φόρτωσε στον αδερφο της. Αυτός τη φιλοξένησαν για λίγο σπιτι τους, κάνα μήνα νομιζω και η γυναικα του του είπε δεν παει αλλο, η γιαγιά θελει όντως νοσοκόμες ήθελε αποκλειστική κλπ. Και του είπε δεν μπορω να την κοιτάξω. Ηταν μεγάλη κι εκεινη γύρω στα 70 ε δεν μπορούσε. Του είπε όχι. Και την πήγαν σε ενα γηροκομείο τη γιαγιά με τη σύνταξη της. Άλλη περιπτωση που ξερω ειναι ενας παππούς είχε δυο γιους, και οι δυο γυναίκες ηταν κάθετες, είχαν μωρά η μια, παιδιά η αλλη, δεν μπορούσαν στο ιδιο σπιτι να ναι και ο παππούς και τον πηγαν σε μια γκαρσονιέρα να μένει μόνος επειδή αυτό εξυπηρετούνταν τη τώρα νομιζω θα εχει παει σε κάποιο γηροκομείο. Ειναι η απόφαση που θα πάρετε απο κοινού. Εσυ θα πεις οχι και αυτός θα αναλάβει να βρει λύση. Μα δεν μπορεί να σε υποχρεώσει κανένας. Εδώ τα παιδιά τα ιδια τους εβαλαν στο γηροκομείο και εσυ χωρις να ειναι γονιός σου να κάθεσαι να ξεσκατιζεις? Να βοηθησεις γνωμη μου, βοήθα όσο θέλεις αλλα στο ξεσκατισμα οχι. Θα σου πω γιατι. Ας πάρει μια αποκλειστική στην τελικη να την κοιτάζει τη γιαγιά. Ήξερα μια γνωστή μας αυτή είχε πάρει τη μάνα της σπιτι με άνοια η γιαγιά, ο άντρας της να της φωνάζει μου τη φορτωσες, είχε τα παιδιά της να πηγαίνουν σχολείο αυτή, αυτή δούλευε κιόλας, η κατασταση ενα δράμα μόνο αυτο θα σου πω, τη σήκωνε την άλλαζε, ξέρεις τώρα ειναι πολυ δύσκολο αυτο, δεν ειναι μωρο να το φέρνεις εύκολα βόλτα, μετα όταν συγχωρέθηκε η γιαγιά, η γνωστή μας αρρώστησε γιατί αυτή τα τραβούσε ολα, έπαθε τη μέση της κλπ και αλλα προβλήματα υγειας. Θέλω να πω δεν ειναι ευκολο πράγμα. Ήξερα οικογένειες που οι γιαγιες τα είχαν 400, εκεί να τις εχεις όσο θες. Μετα είναι πολυ δύσκολο για οποίον προσέχει τέτοια ατομα και το ψυχολογικό κομμάτι βεβαίως πέρα απο τη σωματική κούραση. Δεν πληρώνονται με τιποτα. Σκέψου το πολυ καλα πριν αποφασίσεις και οτι απόφαση πάρεις δεν μπορεί κανείς να σε εξαναγκάσει να κανεις κατι που δε θες. Μη μου λες για αλλες χώρες, ξερω και απο αυτές. Μια δίπλα μας ήταν αλλοδαπή, ήρθε η μάνα της να μείνει, και αυτή την πέταξε εξω απο το σπιτι και η γιαγιά κοιμόταν στο παγκάκι. Ειναι περιπτωσεις. Δεν ξερω σκεφτείτε όλες τις παραμέτρους και αποφασιστε οτι ειναι το καλύτερο για τον ηλικιωμένο. Γιατι εδώ που τα λέμε καλύτερη φροντιδα αν δεν μπορούν να του παρέχουν οι δικοί του, την παρέχει το γηροκομείο, με τις νοσοκόμες κλπ οχι οτι κι εκεί ειναι τέλεια.

Δεν υποχρεούσαι να φροντίσεις τα πεθερικά σου, θα έλεγα όμως ότι ''υποχρεούσαι'' να σταθείς στον άντρα σου στην όποια φροντίδα απαιτηθεί να παράσχει προς εκείνους. Και το ίδιο ισχύει και για εκείνον προς εσένα για τους δικούς σου γονείς.