Αυτός που σου έκλεψε το χαμόγελο,όπως λες, δεν αξίζει να το χαίρεται. Είσαι σίγουρη ότι θες να είσαι μαζί του; Όχι. Το λες και μόνη σου. Ο "θρήνος" μιας σχέσης είναι λογικός. Μετά από ένα σημείο όμως,είναι βολεμα. Δεν ξεβολευεσαι από τον λήθαργο, δεν βοηθάς τον εαυτό σου. Μόνο κλαιγεσαι. Συγνώμη για την απότομη και σκληρή γλωσσα αλλά πρέπει να ξυπνήσεις. Με το να λες "χάνω την ζωή μου" και να μην κάνεις κάτι γι'αυτό,δεν κερδίζεις τίποτα. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Πήγαινε μια βόλτα, πήγαινε σινεμά,έστω και μόνη σου, ξεκινα τρέξιμο, γράψουμε σε έναν σύλλογο. Να ξεχαστείς. Με τα μοιρολόγια δεν κάνεις κάτι. Φτάνει, τον κλάψαμε τον μακαρίτη. Κανείς δεν αξίζει το χαμόγελο σου αν στο έχει κλέψει μια φορά. Για να ξαναβρείς το χαμένο κορίτσι πρέπει να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Πήγαινε σε έναν ψυχολόγο αν δε μπορείς. Θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα κλαίς τα χαμένα χρόνια και τους φίλους που έχασες. Δεν αξίζει να κλαίς για έναν έρωτα τόσο πολύ,ένας χρόνος ήταν, πίστεψέ με θα ξεχαστείς γρήγορα. Όλοι επιβιώνουμε ,κάνεις δεν πεθαίνει από έρωτα,εκτός αν το επιλέξει. Βοήθησε τον εαυτό σου. Τέρμα τα κλάματα. Σήκω τωρα, βάψουμε,βάλε μουσική και πήγαινε μια βόλτα. Πάρε έναν καφέ,κάνε μια βόλτα,χαμόγελα και ξεκινά και πάλι. Εγωισμός λέγεται και αυτοπροστασία. Κανείς δε θα σε αγαπήσει αν δεν το κάνεις εσύ. Go girl!
5.10.2018 | 00:42
Θέλω τον παλιό εαυτό μου
Οι μέρες περνάνε και νιώθω ότι δεν κανω τίποτα. Βασικά, κυριολεκτικά δεν κανω τίποτα. Κοιμάμαι ξημερώματα και ξυπνάω μεσημέρι, μετά όλη την μερα κάθομαι στο κρεβάτι και ακουω μουσική μέχρι να ξημερώσει πάλι και να κοιμηθώ. Τις βόλτες τις σταμάτησα αφού οι φίλες μου με άφησαν, και μόνο με μια έχω μείνει η οποία σπάνια μπορεί να βγούμε. Η σχολή μου άρχισε και πίστευα ότι θα με βοηθούσε να ξεχαστω.. τελικά οχι. Η μητέρα μου σπάνια πλέον μου μιλάει και στεναχωριέται που με βλέπει σε αυτήν την κατάσταση, και έχει δίκιο. Δοκίμασα να απασχοληθω με διαφορα μα τίποτα δεν με έκανε να ξεχαστω έστω. Έχω χάσει πολλα κιλά, έχω γίνει αγνώριστη, έχω χάσει το χαμόγελο μου και το κέφι μου. Ειμαι ένα άτομο πολυ θετικό γενικά, πάντα με ένα χαμόγελο και πάντα αισιόδοξη, μα τώρα απλα νιώθω ότι τα έχω παρατήσει ολα. Ολα λοιπόν ξεκίνησαν όταν χωρισα.. μπορεί ένας χωρισμός να σας ακούγεται γελοίος λόγος για να ειμαι έτσι, και έχετε δίκιο. Εγώ σαν άτομο δυστυχώς ειμαι υπερευαίσθητη, και γενικά έχω φαει πολυ εκμετάλλευση από φίλες και φίλους. Πριν αρκετούς μήνες λοιπόν, χώρισα. Και δεν χώρισα με κανονικό τρόπο αλλά με πολυ άσχημο, αυτό το άτομο λοιπόν, σημαινε πολλα για εμένα, και εκανα πολλές θυσίες για να είναι καλα, όμως μου φέρθηκε πολυ ασχημα. Εμένα με πλήγωσε πολυ όλο αυτό, πρώτη φορά ένιωσα έτσι για κάποιον και είμασταν μαζί πάνω από χρόνο. Ξέρω ότι δεν θα ξανά ειμαι με αυτό το άτομο, και ούτε θα ήθελα, δεν θα το άντεχα μετά από όλο αυτό.. αλλά ακόμα δεν ειμαι καλα. Έλξη δεν ένιωσα για κανέναν αλλον, (δεν εννοώ ότι ψάχνω κάποιον για σχέση, θέλω να ειμαι καλα και ας ειμαι μόνη μου). Έχω απελπίστει, φοβάμαι ότι θα μου πάρει πολυ καιρό να το ξεπεράσω, και δεν θέλω να ξοδέψω ούτε άλλη μια μερα έτσι. Στεναχωριεμαι πολυ για την κατάσταση μου γιατί ειμαι ακομα μικρή και δεν αξιοποιώ τις μέρες μου και θα το μετανιώσω κάποια μερα, μα αυτό που πέρασα νιώθω με έβαλε γρήγορα στα βαθιά. Νιωθω πραγματικα πως άλλαξα και δεν μαρεσει αυτό το καταθλιπτικό κορίτσι που βλέπω. Θέλω να βρω το χαμόγελο μου και να μου το δώσει πίσω αυτός που μου το έκλεψε. Σας ευχαριστώ πολυ για τον χρόνο σας.
1
