ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω ξανά...να ξαναβλέπω μήνυμα στο κινητό απο σενα...να μιλάμε και να ανατριχιάζω απο το υπέροχο μυαλό σου...να μας φαντάζομαι κάπου έξω να τα λέμε..να ανακαλύπτω κάθε μέρα πτυχές σου που γουστάρω..δεν έκατσε τίποτα τότε..προχώρησα πρωτη...μετα κι εσυ...οι ζωές μας χωρίσαν χωρίς να χωρίσουν..ήταν τόσο απίθανο να κρατήσουμε επαφή κι όμως δες μας...δε νιώθεις αυτη την έλξη ? Εγω φουλ..θελω να σε νιώθω κοντά μου πνευματικά...προσπαθώ με χαζές αφορμές να σου λέω μη με ξεχνάς...σε λίγες μερες θα βρεθώ κοντά σου...θα προσπαθήσω να σε δω..θα έρθεις ? Φοβαμαι μήπως διστάσεις. .εισαι τόσο όμορφη...εχεις τόσο καλη ψυχή...εχεις τόσο καθαρό βλέμμα..με κανεις να χαμογελάω μόνο που θυμάμαι εκείνες τις ημέρες...και όμως δεν έφυγες ουσιαστικά ποτε απο τη ζωή μου...γράφεις τόσο όμορφα..εχεις τόσο ανοιχτό μυαλό...ειμαι μπερδεμένη...δεν ήθελα να μου μείνεις τόσο χαραγμένη στο μυαλό...εξ αλλου τίποτα δεν είχαμε..η είχαμε πολλα...Βλέπω οτι προσπαθείς να κανεις αισθητή τη παρουσία σου και το δεχομαι τόσο όμορφα ...δεν ξέρω αν νιώθεις το ίδιο..ακόμα κι αν ολο αυτο το ζω μόνο εγω ειναι τόσο δυνατό αυτο το συναίσθημα του αγνώστου ωκεανού που θελω να εξερευνήσω...του κορμιού σου, του μυαλού σου...Θελω να μοιραστώ μουσικές μαζι σου..λόγια..χαμογελά..περιπάτους σιωπηλούς η και νύχτες ολόκληρες....Αυτη τη φορα δε μπορώ να ελέγξω το μυαλό μου να μπω σε ένα καλούπι και να πω πως δε μπορούμε να είμαστε μαζι...Οι ζωές κάποιες φορές οταν ειναι να τραβήξουν άλλους δρόμους, κοιτάζονται στα μάτια και λένε « θα σε αναζητήσω ξανά, μη με ξεχάσεις»Ξέρω πως δε θα το δεις ποτέ.. ίσως να μη σε δω κι εγω ποτέ...η ζωή ξέρει..κι εγω την εμπιστεύομαι....Α.