ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και που λέτε, πριν κάτι μέρες, ένας καλός μου φίλος (αχ.. ) επισκέφθηκε την πόλη στην οποία μένω κι έτσι βγήκαμε για καφέ. Πάντα δείχναμε έντονο ενδιαφέρον ο ένας στον άλλον αλλά αυτή τη φορά ήταν το κάτι άλλο. Όταν βγήκαμε φροντίσαμε να είναι ένας κοινός μας φίλος και μια ακόμα κοπέλα, με την οποία έχω πολύ καλές σχέσεις. Με το που ήρθε η κοπέλα στη παρέα μας και έμαθε ότι ο "καλός μου φίλος" ασχολείται με την Λογοτεχνία, δε σταμάτησε να συζητά για μυθιστορήματα, ποιήματα και δεν ξέρω' γώ τι αλλο. Δε μπορώ να πω, όταν απομακρύνθηκα λίγο πιο πέρα, ο "καλός μου φίλος" με ακολούθησε και μου έδειξε με ένα παθιάρικο φιλί το ενδιαφέρον του για το πρόσωπο μου. Όλα κυλούσαν υπέροχα, το βράδυ ήταν πολυ όμορφο και κατέληξε μόνο με εμάς τους δύο σε ένα απομονωμένο μέρος. Το ίδιο βράδυ μιλήσαμε γιατί ήθελε να μάθει εάν έφτασα σώα και αβλαβής στο σπίτι. Την επόμενη μέρα επειδή έφευγε ήθελα να ρωτήσω πως είναι και γενικά να πιάσουμε συζήτηση γιατί μου αρέσει να μιλάω μαζί του. Και ξαφνικά την επόμενη μέρα δέχομαι την εξής ερώτηση από τη φίλη μου: "Σε πειράζει που τον έκανα add στο facebook;". Της απάντησα πως δεν υπήρχε θέμα. Μετά απο αυτό, η φίλη μου άρχισε να βομβαρδίζει τους συνδέσμους του και τις κοινοποιήσεις του με likes και σχόλια. Ένα ήρεμο βράδυ λοιπόν, βλέπω ένα μήνυμα από την φίλη μου η οποία μου έλεγε:"Ο .. μου έστειλε ένα ποίημα, να ξέρεις". Η πρώτη κρίση ήρθε. Και 2 μέρες αργότερα (γιατί δεν θα άντεχα), την ρώτησα αν μιλάνε. Η απάντηση ήταν:"Ναι...και χθες μιλήσαμε. Ανταλλάζουμε τραγούδια και ποιήματα. Μήπως σε πειράζει; Να το κόψω;". Της απάντησα "Όχι, δεν χρειάζεται" αλλά μέσα μου βαθιά με εκνευρίζει απίστευτα όλο αυτό που γίνεται. Εγώ είμαι η παρανοική; Εγώ το βλέπω λάθος; Προσπαθω να καταλάβω αν με ενοχλεί η στάση της φίλης μου ή αν με ενοχλεί η στάση του "καλού μου φίλου" που αντί να στείλει ένα μηνυμα σε εμενα, στέλνει στη φίλη μου ανταλάσσοντας ποιηματάκια και τραγουδάκια. Δεν ξέρω τι ακριβώς να κάνω και ποια να είναι η στάση μου απέναντι σε όλο αυτο.