Και ο θάνατος πατέρα είναι απαίσιος. Τον πρώτο καιρό σου ξεριζώνεται η καρδιά. Με το πέρασμα του χρόνου, κάπως συνηθίζεται αλλά δεν ξεχνιέται ποτέ.
24.12.2022 | 14:32
Θλίψη
Πλησιάζουν 8 μήνες από τότε που πέθανε η μητέρα μου,δέν έχει περάσει ούτε μία μέρα που να μήν την σκεφτώ και να βάλω τα κλάματα,και αυτές τις γιορτινές μέρες,η απουσία της είναι πιό αβάσταχτη από ποτέ.Είναι τα πρώτα Χριστούγεννα χωρίς εκείνη,και νιώθω πως αυτό δέν παλεύεται.Έχω βέβαια τον μπαμπά μου και τον αδελφό μου,καλούς φίλους και το αγόρι μου που μου συμπαραστέκεται όσο κανείς,ομολογώ όμως ότι όλα τα καλά του κόσμου και άν είχα,θα τα αντάλλαζα με το να είχα πάλι τη μαμά μου.Συγγνώμη άν σας χάλασα την χαρούμενη διάθεση,ήθελα να το μοιραστώ.Σας εύχομαι Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά με υγεία πρώτα και πάνω απ'όλα,και άν θέλετε,χαρίστε ένα φιλί και μία αγκαλιά στις μητέρες σας.Έτσι,χωρίς να υπάρχει λόγος...έτσι απλά κα αιφνιδιαστικά.Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους!
5
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [01.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-01/10%2B1_.png?h=22290d2f&itok=T7FDUv5e)
